Davacı iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozma üzerine  ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere  göre  davalının  aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine.
2- Davacının  iş kazası sonucu uğradığı  maddi ve manevi zararının tazminine ilişkin  davası  mahkemece kabul edilmiş  Dairemiz 1.3.2005 tarihli ilamı ile iş kazası sonucu oluşan  % 13,1 maluliyetin malulen emekliye ayrılmasına neden olan 2/3 oranındaki iş gücü kaybına  etkisinin  araştırılması yönünde bozulmuştur.
Bozma doğrultusunda  yapılan incelemede  davacının 5.3.2002 tarihinde malulen  emekliye ayrılmasında  iş kazalarının etkisi olmadığı belirlenmiş, 12.5.2006 tarihinde  yeni verilere göre alınan hesap raporu doğrultusunda karar verilmiş ise de  varılan sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamaştır.
Karara  esas alınan 12.5.2006 tarihli hesap raporunda  davacının   60 yaşına kadar  aktif çalışma hayatı olacağı ihtimali ile 28 yıllık aktif dönem hesabı  yapıldığı anlaşılmaktadır.  Oysa davacı 5.3.2002 tarihinde malulen emekliye ayrılmış olduğundan, aktif dönem  hesabının  bu tarihe kadar yapılması  bundan sonrasında ise pasif dönem  hesabının yapılması  gerekmektedir.
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular  dikkate alınmaksızın düzenlenmiş hatalı bilirkişi raporu esas alınarak  yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
O halde, davalının   bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine,  3.10.2006   gününde oybirliğiyle karar verildi.