Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/12983 Esas 2022/7625 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemlerinin banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1)Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan hüküm yönünden, sanığın bankadan para çekim esnasında Nüfus Müdürlüğünün maddi varlığı olan sahte nüfus cüzdanı kullanması nedeniyle eyleminin aynı zamanda 5237 sayılı TCK'nın 158/1-d maddesine de uyduğu, bu şekilde tek eylemle TCK'nın 158/1-d ve 158/1-f maddelerini ihlal ettiği bu nedenle cezanın alt hadden uzaklaşarak verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2)5237 sayılı TCK'nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j) ve (k), (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanun'un 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği ve buna göre, haksız menfaat miktarının 1130 TL, haksız menfaatin iki katının 2260 TL olduğu dikkate alınarak temel cezanın bu miktardan az olmayacak şekilde belirlenip sanığın 113 gün adli para cezasıyla cezalandırılması ve buna göre artırım-indirim yapılması gerektiği halde kurulan hükümde, temel ceza tayini sırasında hürriyeti bağlayıcı ceza alt sınırdan belirlendiği, ancak yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle adli para cezası tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılmak suretiyle “120 gün” tespit edilerek fazla ceza tayini,
3)Yargıtay Ceza Genel Kurulu ile Dairemizin yerleşmiş kararlarında açıklandığı üzere, yasa metninin tekrarı gerekçe olmadığı gibi yasalarda yer alan hükümler uygulanırken çelişkiye düşülmemesi ve gösterilen gerekçelerin dosya kapsamı ile uyumlu olması gerekir. Suç tarihi itibarıyla engel adli sicil kaydı bulunmayan, lehine takdiri indirim nedeni kabul edilen, dosyaya yansıyan olumsuz kişiliği bulunmayan sanık hakkında,, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul edip etmediği sorulmadan, “Sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda mahkememizce kanaate varılamadığından”, “Sanığın kişiliği, geçmişteki hali, suç işlemedeki eğilimi, suçu işledikten sonra yargılama sürecinde sergilediği tutum ve davranışlar dolayısıyla ileride tekrar suç işlemeyeceği hususunda mahkemeye kanaat gelmediğinden ve cezanın önleyici ve ıslah edici gayesinin infazı ile sağlanacağı kanaatine varıldığından” şeklindeki, dosya kapsamına uygun olmayan, yetersiz gerekçeler ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 28.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.