Taraflar arasında  görülen davada;
Davacı, (eski) 719 ada 7 parsel (yeni) 719 ada 31 parsel sayılı taşınmazda paydaş olduğunu, özel parselasyon krokisine göre kendisine ait taşınmaza ve kadastral yola davalıların yapılanmak suretiyle müdahale ettiklerini ileri sürerek, el atmanın önlenmesi,yıkım ve ecrimisil isteminde bulunmuş, yargılama sırasında davalı Ş.hakkındaki davasından vazgeçmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalı Ş.hakkındaki davanın vazgeçme nedeniyle reddine; diğer davalı hakkındaki davanın müdahale olgusunun sabit olduğu  gerekçesiyle kısmen  kabulüne  karar verilmiştir.
Karar,  davalılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik  Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi,  gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, elatmanın önlenmesi,yıkım ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Tarafların tüm delilleri toplanıp, tetkik edildikten ve HUMK.nun 376. maddesine göre; son sözleri dinlenip duruşmanın bittiği bildirildikten sonra hakimin; aynı yasanın 388. maddesi uyarınca kararı gerekçesi ile birlikte (tam olarak) yazması ve hüküm sonucunu 389. maddede öngörülen biçimde tefhim etmesi asıldır.
Ne varki, uygulamada söz konusu yasanın 38l. maddesinin son fıkrasının getirdiği ayrıcalığa dayanılarak bazı zorunlu nedenlerle sadece hükmün sonucu tutanağa geçirilip tefhim edilmekte, gerekçeli karar daha sonra yazılmaktadır. İşte bu gibi hallerde HUMK.nun 389. maddesine uygun olarak tarafların hak ve yükümlülüklerini açıkca gösteren tefhim ile aleniyet ve hukuki varlık kazanan kısa karara daha sonra yazılan gerekçeli kararın uygun olması zorunludur. Esasen kısa kararı yazıp, tefhim etmekle davadan elini çekmiş olan hakimin artık bu kararını değiştirmesine yasal olanak yoktur.
Öte yandan, kısa kararla gerekçeli kararın çelişkili olması, yargılamanın aleniyeti, kararların alenen tefhim edilmesine ilişkin Anayasanın l4l. maddesi ile HUMK.nun yukarıda değinilen buyurucu nitelikteki maddelerine de aykırı bir durum yaratır. Ayrıca anılan husus kamu düzeni ile ilgili olup, gözetilmesi yasa ile hakime yükletilmiş bir ödevdir. Aksine düşünce ve uygulama yargı, yargıç ve kararlarının her türlü düşünceden uzak, saygın ve güvenilir olması ilkesi ile de bağdaşmaz
Somut olayda, değinilen ilke ve yasa hükümleri gözardı edilerek; gerekçeli kararda el atmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisile karar verildiği halde, kısa kararda yıkım yönünden hüküm  tesis  edilmeyerek kısa karara çelişkili olarak gerekçeli karar yazılması doğru değildir. Hal böyle olunca, davalıların temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün l0.4.l992 gün, l992/7 Esas, l992/4 sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kararı çerçevesinde bir karar verilmek üzere HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 25.10.2010  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.