Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/609 Esas 2020/3849 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/609
Karar No: 2020/3849
Karar Tarihi: 05.11.2020

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/609 Esas 2020/3849 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, yağma suçundan sanık ... hakkında mahkumiyet hükmü verdi. Temyiz edilen hüküm, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin itirazları sonucunda REDDEDİLDİ. Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmü ise dosyadaki kanıtlar, bozmaya uyulması, yasalara uygunluk gibi sebeplerle ONANDI.
Kararda 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı'nın yağma suçundan doğrudan ve/veya dolaylı olarak zarar görmediği için temyiz talebinin reddedildiği ifade edildi. Ayrıca, 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirtildi ve sanığın cezasının belirlenmesinde bu değişikliğin uygulanmasına karar verildiği ancak bu durumun hükmü etkilemediği ifade edildi. Kanun maddeleri: 5320 sayılı Yasa, 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi, 7242 sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK'nin 53 ve 31/3 maddeleri, 150/2. madde.

6. Ceza Dairesi 2019/609 E. , 2020/3849 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Yağma suçundan doğrudan ve/veya dolaylı olarak zarar görmeyen ve bu suçlar yönünden temyiz hakkı bulunmayan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının, anılan suçtan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesine gelince;
15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüş; sanık hakkında ceza tayin edilirken, 5237 sayılı TCK"nin 31/3. maddesinin, 150/2. maddesinden önce uygulanması suretiyle aynı Kanunun 61. maddesine aykırı davranılmış olması, sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 05/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.