Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/18993 Esas 2013/12115 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2012/87457
MAHKEMESİ : Kilis 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/03/2009
NUMARASI : 2009/41 (E) ve 2009/223 (K)
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığının ihlali

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK.nun 119/1-c maddesinin uygulanması gereken hallerde konut dokunulmazlığını bozma suçunun uzlaşmaya tabi olmadığı nazara alındığında, tebliğnamedeki bu hususa yönelik bozma düşüncesine katılınmamış, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın soruşturma aşamasında 12.01.2009 tarihinde yakalama tutanağında alınan beyanında hakkında mahkumiyet hükmü verilen ve temyize gelmeyen diğer sanık Ö.. Ç.. ile yakalandıkları tarihten bir yıl kadar önce 2008 yılının ilk aylarında katılanın iş yerine girerek suça konu malları çaldıklarını beyan ettiği, bu beyanı karakolda ve Cumhuriyet Savcısı huzurunda da tekrar ettiği, aynı beyanının diğer sanık Ö.. Ç.. tarafından da doğrulandığı, Kilis Emniyet Müdürlüğünce hazırlanan fezlekede suç tarihinin 14.01.2008 olarak belirtildiği, iddianamede ise suç tarihinin 13.12.2008 olarak gösterildiğinin anlaşılması karşısında, katılana ait soruşturma aşamasına ait müracaat, tutanak belgelerinin temin edilerek ve katılandan suç tarihi sorulup tespit edilerek, 30.09.1990 doğumlu sanık hakkında 5237 sayılı TCK nun 31/3 maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında TCK"nun 142/1-b ve 143 maddeleri uyarınca verilen 2 yıl 3 ay hapis cezasının 62. madde uyarınca 1/6 oranında indirim sonucu 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası hükmedilmesi gerekirken yanlış hesaplama yapılarak 1 yıl 8 ay 15 gün hesap edilerek sanık hakkında eksik ceza tayini,
3- -Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı ve adli sicil kaydında yer alan kaydın da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olduğu gözetilmeden, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekirken “Her ne kadar sanıkların mahkum olduğu suç 5728 SY’nın 562. maddesi ile değişik 5271 Sayılı CMK’nun 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına tabi olsa da,hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için suçun işlenmesi ile mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmiş olması, gerekip bu şart oluşmadığından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına;” biçimindeki dosya içeriğine uygun olmayan, yetersiz gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
4- Kabule göre de; 5237 Sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrasına göre, mahkum olduğu hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı kanun maddesinin 1. fıkrası (c) bendinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin uygulanamayacağı ve (e) bendinde söz konusu edilen hak yoksunluğun uygulanmamasına karar verilebileceği; bu kanun maddesinin 1. fıkrasında gösterilen diğer hak yoksunluklarının uygulanması ise hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olduğu ve hükmolunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının kısa süreli olmadığı gözetilmeden hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçları bakımından 5237 sayılı kanunun 53. maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 08.05.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.