Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/13929 Esas 2016/8389 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13929
Karar No: 2016/8389
Karar Tarihi: 02.06.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/13929 Esas 2016/8389 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, hırsızlık suçu işleyen sanıkların müdafilerinin aynı kişi olması nedeniyle savunmalarının geçerli sayılamayacağına karar verilmiştir. Sanıklardan biri suçu kabul etmezken diğeri suçsuz olduğunu iddia etmiştir. Sanığın diğer hırsızlık olaylarına karıştığını duyduğunu beyan etmesi ise dikkat çekicidir. Kararın gerekçesi olarak 5271 sayılı CMK’nın 152/1. maddesi gösterilmiştir. Bu madde, aynı müdafiyi paylaşan sanıkların savunmalarının aynı kabul edilemeyeceğini belirtmektedir.
5271 sayılı CMK’nın 152/1. maddesi, hukuka uygunluk açısından şüpheli veya sanık hakkında mahkemece karar verilmeden önce, duruşmanın yapılması gerektiğini ve savunmanın yapılamaması halinde hüküm verilemeyeceğini belirtir. Maddede, aynı müdafiyi paylaşan sanıklarla ilgili savunma yapılması durumunda, bu savunmaların geçerli sayılamayacağına yer verilir.

17. Ceza Dairesi 2015/13929 E. , 2016/8389 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklardan ..."ın soruşturma aşamasında müdafi huzurda alınan savunması sırasında olay gecesi diğer sanık ... ile buluştuklarını,..."in bir süreliğine yanından ayrıldığını, daha sonra kablo ile birlikte geri geldiğini,..."in daha önceden de hırsızlık yaptığını duyduğunu, kendisinin hırsızlık yapmadığını beyan ettiği, diğer sanık ..."nin ise üzerine atılı suçu kabul etmediği ve bu beyanlara göre sanıklar arasında menfaat çatışması bulunduğunun anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK’nın 152/1. maddesi gereğince sanıklar ... ve ..."nin savunmasının aynı müdafiiye yaptırılamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... ile müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri inelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 02.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.