MAHKEMESİ : İZMİR FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/03/2013
NUMARASI : 2012/41-2013/34

Taraflar arasında görülen davada İzmir Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14/03/2013 tarih ve 2012/41-2013/34 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi . .. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ELİT marka hakkına tecavüz oluşturacak şekilde .. Elit Dershanesi adı ile ticari işletme işleten davalının, markaya tecavüzünün tespitini, önlenmesini, sonuçlarının giderilmesini, belirsiz alacak olarak şimdilik 10.000,00 TL maddi tazminatın ihtar tarihinden itibaren ticari faizi ile ve 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini ve davalı ticaret unvanının terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili dershanenin 2006’da yetkili kurumların verdiği ruhsat ile dava dışı bir şirket tarafından kurulduğunu ve faaliyetine devam ettiğini, davacının kötü niyetli olduğunu, 7 yıldır aynı adla işletilen dershaneden haberdar olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca davacının eğitim hizmetleri sınıfında tescilli 99/023756 nolu “ELİT” markasının sahibi oluduğu, davalı firmanın aynı sektörde ve aynı emtia alanında “ELİT” ibaresini markasal biçimde kullandığı, tecavüzün niteliği, kullanım tarzının birebir aynı emtiada gerçekleşmesi, marka korumasının ülkesel bulunması gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 8.905,67 TL maddi tazminatın ihtar tarihi olan 23/06/2011’den işleyen faizi ile birlikte, 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacı tarafa ödenmesine, davalı şirket unvanında “ELİT” ibaresi yer almadığından bu konudaki istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, marka hakkına vaki tecavüzün tespiti ile önlenmesi ve maddi, manevi tazminat talebine ilişkindir. Davalı tarafça unvan değişikliği suretiyle sicile tescilli olan şimdiki ticaret ünvanının tescil edildiği şekilde kullanıldığı ve bu kullanımın dışında davalının davacı tescilli markasını oluşturan ELİT ibaresini de markasal anlamda kullandığı hususu kanıtlanamadığı halde, bu durum 556 sayılı KHK 9 ve 61. maddelerine aykırılık oluşturmamasına rağmen mahkemece yazılı gerekçe ile davanın kabulü doğru olmamış kararın davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı veklinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 24.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.