Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/8627 Esas 2022/5281 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Niğde Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet ve kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği
HÜKÜM : Zincirleme nitelikli zimmet ve kamu görevlisinin resmi belgede zincirleme sahteciliği suçlarından mahkumiyet
TEMYİZ EDEN : Sanık
TEBLİĞNAMEDEKİ DÜŞÜNCE : Onama

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihlerinde Çamardı ilçesi Çukurbağ köyü muhtarı olan sanığın köyde ikamet eden kişilerden köy tüzel kişiliğine yardım amacıyla 23 adet makbuz karşılığında tahsil ettiği 11.825,00 TL parayı köy gelir ve gider defterine 3.270,00 TL olarak kaydettiği, bu suretle köye ait olan 8.555,00 TL'yi zimmetine geçirdiği iddia ve kabul edilen somut olayda; sanığın aşamalardaki savunmalarında makbuz dip koçanlarında yazan miktarların tahsil edilen gerçek miktar olduğunu, makbuz dip koçanlarının deftere geçirilmesi işlemini kendisinin yapmadığını, ücret karşılığında tanık Hacı Osman Yılmaz'ın yaptığını, makbuz dip koçanları ile defter arasındaki farklı kayıtların Hacı Osman Yılmaz tarafından sehven yapılmış olabileceğini, kaldı ki 6 adet dip koçanda da köy lehine 660,00 TL'lik farkın oluştuğunu, köy tüzel kişiliğinden alacaklı olduğunu ve bu nedenle zimmet kastının olmadığını beyan etmesi, tanık olarak dinlenen Hacı Osman Yılmaz'ın da makbuz dip koçanlarının deftere geçirilmesi işlemini kendisinin yaptığını doğrulaması karşısında, maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkartılması amacıyla, makbuz dip koçanlarında yazan miktarların köy geliri olduğu kabul edilerek sanığın görev yaptığı dönemlere dair köyün tüm gelir ve giderleri, banka ve kasa mevcutları da esas alınmak suretiyle zimmetinde kalan para olup olmadığı konusunda Sayıştay emekli uzman denetçilerinden oluşturulacak yeni bir bilirkişi kurulundan ayrıntılı rapor alınmasından sonra sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde zimmet suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
Kamu görevlisi olan sanığın görevi sırasında sahte belgeler düzenlediğinin iddia edilmesi karşısında, 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanun hükümleri uyarınca yetkili merciden soruşturma izni alındıktan sonra kamu davası açılması gerektiği, dosyada izin alındığına ilişkin bilgi ve belge bulunmadığı gözetilip durma kararı verilerek, hasıl olacak sonuca göre bir hüküm kurulması yerine, bu hususun yargılama şartı olduğu gözetilmeden genel hükümlere göre açılan davaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanığın tahsilat makbuzlarının dip koçanlarındaki miktarları köy defterine düşük olarak yazmak suretiyle aradaki farkı mal edinmesi şeklindeki eylemlerinde zimmet miktarının köy defter ve belgelerinde yapılan inceleme sonucu belirlenmesi karşısında, parayı mal edinme şeklinin kaba hile niteliğinde olması ve basit bir incelemeyle ortaya çıkması nedeniyle eylemlerinin zincirleme şekilde basit zimmet suçunu oluşturacağı gözetilmeden, yanılgılı değerlendirme sonucu hakkında zincirleme nitelikli zimmet suçundan hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
Mahkemece zimmet miktarı olarak kabul edilen 7.895,00 TL'nin, suç tarihi olan 2012 yılı itibarıyla ekonomik koşullar ve paranın alım gücü nazara alındığında, değerinin azlığı karşısında TCK'nin 249/1. maddesi uygulanarak cezada indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK'nin 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Yüklenen suçları TCK'nin 53/1-a madde-fıkra-bendindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanun'un 53/5. maddesinin uygulanması sırasında, sadece bu bentteki hak ve yetkileri kullanmaktan yasaklanmasına karar verilmesi yerine, 53/1. maddesinde sayılan tüm hak ve yetkilerden yasaklanmasına karar verilerek hatalı uygulama yapılması ile TCK'nin 53/5. maddesinde yer alan "... cezanın infazından sonra işlemek üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilir" şeklindeki düzenlemeye göre hak yoksunluğunun sanık hakkında zimmet ve sahtecilik suçlarından hükmedilen hapis cezalarının yarısından az olamayacağı gözetilmeden her iki suçtan da 1'er yıl süreyle hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sahtecilik suçu bakımından sair yönleri incelenmeyen, hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 23/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.