MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi dahili davalı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında, ... Köyü 108 ada 23 parsel sayılı 3852,16 m2 yüzölçümlü taşınmaz, çayır vasfıyla tapu kaydına dayanılarak davalı ... adına, 108 ada 24 parsel sayılı 9298,43 m2 yüzölçümlü taşınmaz, çayır vasfıyla tapu kaydına dayanılarak davalı ... ve arkadaşları adına ve 108 ada 43 parsel sayılı 6354,28 m2 yüzölçümlü taşınmaz, çayır vasfıyla tapu kaydına dayanılarak davalı ... adına tespit edilmiştir.
Davacı ... Yönetimi, taşınmazların orman olduğu iddiasıyla, Hazine adına orman niteliği ile tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 13/05/1997 gün 1997/847 E. - 5204 K. sayılı kararıyla bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; "Hâkimce tayin edilen sürelerin amacı davaların sürüncemede kalmadan bir an önce sonuçlandırılmasını amaçlamaktadır. Noksan harç Harçlar Kanunununda belirtilen süre içerisinde yatırıldığına göre, işin esasından incelenip sonucuna göre karar verilmesi" gereğine değinilmiştir.
Mahkemece bozma kararına uyulduktan sonra, davanın kabulüne ve dava konusu 108 ada 23, 24 ve 43 parsel sayılı taşınmazların tespitinin iptali ile orman niteliğiyle Hazine adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm dahili davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde, 04/05/1995 - 05/06/1995 tarihleri arasında ilân edilen arazi kadastrosu vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazların orman sayılan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince temyiz eden davalıdan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 16/02/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.