Davacı, bağ-kur sigortalısı olduğunun tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından  temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı,   20.04.1982-01.12.1984 tarihleri arasındaki Bağ-Kur sigortalılığının  mahkeme kararı ile tesbit edildiği ve hükmün Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin 20.01.2004 gün ve 2003/10773 Esas, 2004/132 karar sayılı  onama kararı  ile  kesinleştiği  gerekçesi ile ilk tahsis talep tarihi olan 02.09.2002 tarihini izleyen aybaşından itibaren yaşlılık aylığı tahsisini ve birikmiş aylığının yasal faizi ile tahsilini istemiştir.
Mahkemece, davacının yaşlılık aylığı talebinde bulunduğu tarihte prim borcunun olduğu ve bu borçlarını ödemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Ancak, davacının tahsis için geçerli koşulları  taşıdığı, tahsis talep tarihi itibarıyla hesaplanan prim borcunu  30.10.2002 tarihinde ödediği  sabittir.Bu durumda, davacı prim borcunu ödediği tarihi takip eden aybaşı olan 01.11.2002 tarihinden itibaren  yaşlılık aylığına hak kazandığı hâlde davanın red edilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.10.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.