Davacı  yerel mahkemenin 8.7.2004 tarih ve 2002/753 Esas 2004/439 karar sayılı kararının gerekçe kısmında 144260545 olarak yanlış yazılan  sigorta sicil numarasının  765147091 olarak  tavzihen düzeltilmesine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1- Davacının talebi, 30.05.2005 tarihinde Dairemizce onanarak  kesinleştiği anlaşılan 08.07.2004 günlü mahkeme kararının hüküm fıkrasının tavzihine ilişkindir.
Hal böyle olunca, davacının, tavzih istemini Yargıtay kararına karşı yaptığı açıktır. Bundan başka, 7.6.1944 gün 40/22 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına göre, tavzih talebi Yargıtay kararlarına karşı da yapılır. Bu nedenle, davacının tavzih talebi üzerine dosyanın Dairemize gönderilmesi gerekirken işin esasına girilmek suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli değildir.
2- Mahkemece talep üzerine duruşma açılarak, ilk hükümde karar verilmediğinden bahisle davaya konu 765147091 SSK şahsi sicil numarasının  tavzihen  davacıya ait olduğunun tesbitine  karar verilmiştir.
HUMK’nun 455.vd maddeleri gereğince hükmün müphem, olması yahut birbiriyle çelişik fıkraların hükümde yer alması  durumunda istek üzerine tavzih yoluyla bunların giderilmesine karar verilebilir. HGK’nun 27.4.1974 gün ve 2574 – 2518 Sayılı kararında da belirtildiği üzere tavzih süretiyle hüküm büsbütün değiştirilemez ve ilk kararda yer almayan konulara girilerek sonuca gidilemez. Kaldı ki, dosya içerisindeki belgelerden sözü edilen sicil numarasının davacıya ait olmadığı davacının bu sicil numarasına sehven prim yatırması nedeniyle uyuşmazlık çıktığıda anlaşılmaktadır.        
Mahkemece bu yönler gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması da  usul ve yasaya aykırı olup  kabul şekli bakımından bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 02.10.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.