Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/3346 Esas 2006/9248 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi     :  Tokat İş Mahkemesi
Tarih               : 7.2.2006
No                   : 1391-67   
                  
Davacı  1.1.2004 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı  bağlanması gerektiğinin tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, 13.07.1988 tarihinden itibaren 1479 sayılı yasaya göre  Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti ile yaşlılık aylığı bağlanmasını aksi yöndeki davalı kurum işleminin iptalini  istemiştir.
Mahkemece, davacının sigortalılık koşullarını taşımadığı, ilk olarak 23.03.1988 tarihinde prim ödemeye başladığı ve talebi halinde kurumca  bu tarihten itibaren isteğe bağlı sigortalı olarak kabul edilebileceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş ise de bu sonuç usul ve yasaya uygun değildir.
Davacının 13.07.1988 tarihinden itibaren A.Ş. ortaklığına dayanılarak zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olarak re’sen tescil edildiği, gerçekte A.Ş. kurucu ortağı olmadığı, vergi,meslek kuruluşu ve Esnaf ve Sanatkar Sicili kaydının bulunmadığı, başka bir anlatımla, tescil tarihinden itibaren zorunlu sigortalılık koşullarının bulunmadığı anlaşılmaktadır.Ancak, davacının önceden Bağ-Kur’a  re’sen tescili  bulunduğundan, Kurumca hiçbir araştırma yapılmaksızın   davacı tarafından 3780 sayılı yasaya göre yapılan başvuru kabul edilmiş ve davacı zorunlu sigortalı sayılarak 31.12.1991 tarihine kadar olan prim borçları   kuruma  ödenmiştir. Davacı 1988-30.10.2003 döneminde de düzenli olarak prim ödemiştir. Ödenen primler Kurum tarafından da kabul edilerek uzun süre yıllarca kullanılmıştır.  Davacıyı kendi hatalı işlemi nedeniyle yıllarca sigortalı sayan Kurumun, davacıya sigortalı olduğu inancını verdikten sonra yaptığı yanlışlığın farkına vararak sigortalılık süresini indirmesi iyi niyetten uzaktır. Yargıtay H.G.K.’nun 01.10.1997 gün, 1997/10-578 E., 1997/758 K.sayılı kararında da belirtildiği üzere; davacının, primi ödenen süreler yönünden Sosyal Güvenlik Hukuku ilkeleri ve Medeni Kanunu’nun 2. maddesinin uygulanmasının zorunlu bir sonucu olarak zorunlu sigortalı kabul edilmesi gerekir.
Mahkemece, davacının 3780 sayılı yasaya göre ve sonrasında düzenli ödeme ile primleri tahsil edilen sürelerde zorunlu sigortalı olarak kabulü ile yaşlılık aylığı koşullarının buna göre irdelenmesi gerekirken yazılı şekilde  davanın reddi yönünde hüküm kurulması bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 02.10.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.