Danıştay 13. Daire 2019/2205 Esas 2020/3509 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2019/2205
Karar No:2020/3509

TEMYİZ EDEN (DAVALI): ... Kurulu
VEKİLİ: Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI): ... A.Ş.
VEKİLİ: Av. ...

İSTEMİN_KONUSU: ... İdare Mahkemesi'nin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı kuruluşa ait "... (...)" logosu ile yayın yapan televizyon kanalında, 09/01/2012 tarihinde yayınlanan "..." isimli dizinin bitiminde jenerik öncesinde ve jenerikle birlikte birçok ticari ürün ve hizmete ilişkin marka ismi, logo ve amblemlere yer verilmesi suretiyle 6112 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayın Hizmetleri Hakkında Kanun'un 10. maddesinin 1. fıkrasındaki "Televizyon ve radyo yayın hizmetlerinde reklamlar ile tele-alışveriş, sesli ve /veya görüntülü bir uyarıyla açıkça fark edilebilecek ve program hizmetinin diğer unsurlarından kolaylıkla ayırt edilebilecek biçimde düzenlenir" ilkesinin ihlâl edildiğinden bahisle uyarı yaptırımı uygulanmasına ilişkin ... tarih ve ... sayılı Radyo ve Televizyon Üst Kurulu (Kurul) kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nce Dairemizin 22/02/2018 tarih ve E:2013/1925, K:2018/642 sayılı bozma kararına uyularak verilen kararda; dava dosyasında yer alan CD kayıtlarının incelenmesinden, dizinin sonunda jenerik öncesi ve jenerikle birlikte programın sonunda sadece görsel unsur kullanılarak hareketsiz veya akar biçimde gösterilen marka ve logoların bant reklam kapsamında değerlendirilemeyeceği, ekrana getirilen marka ve logoların programın diğer unsurlarından kolayca ayırt edilebildiği, nitekim ... tarih ve ... sayılı Kurul ilke kararı ile, program sonlarında akar ve hareketsiz olarak gösterilen isim, marka ve logo uygulamalarının ''Kısmi Program Desteklemesi'' olarak kabulüne karar verildiği, mevzuatta, kısmi program desteklemesi yayınları için uyarıcı bir ibarenin yer alması şartının öngörülmediği, söz konusu görüntülerin 6112 sayılı Kanun'un 10. maddesinin 1. fıkrasında yer alan yayın ilkesini ihlâl ettiğinden söz edilemeyeceği, 6112 sayılı Kanun'un 12. maddesi ve Yayın Hizmeti Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik'in 13. maddesi kapsamında kısmi program desteklemesi olarak kabul edilmesi gerektiğinden görüntülerin bant reklam olduğu gerekçesiyle davacı şirkete uyarı cezası uygulanmasına ilişkin dava konusu Kurul kararında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka aykırı bulunarak işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davalı idare tarafından, söz konusu reklam yayınları esnasında 6112 sayılı Kanun ve Yayın Hizmeti Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik'te belirtilen düzenlemelerin ihlâl edildiği değerlendirilerek yaptırım uygulanmasına karar verildiği, kararda hukukî isabet bulunmadığı, ekranın sağında akar yazıyla kayar şekilde verilen logolarla ilgili olarak bu firmaların programı desteklediğine ilişkin bir bilgiye yayında yer verilmiş olmadığından kısmî program desteklemesi olarak değerlendirilmesinin mümkün olamayacağı, reklamların kapaksız ve reklam logosu kullanılmadan yayınlandığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Davacı tarafından, ... tarih ve ... sayılı Kurul kararıyla program sonlarında akar ve hareketsiz olarak gösterilen isim, marka ve logo uygulamalarının kısmi program desteklemesi olarak kabulüne karar verildiği, yaptırıma konu logo yayını uygulamasının televizyon dizisi yayınlarının bitiminde ve devamında jenerikle birlikte yayımlanmasının Kurul'un bilgisi dâhilinde teamül hâline gelen bir uygulama olup bütün yapımcı şirketler ve yayıncı kuruluşlar tarafından uygulandığı, bu uygulamaya ilişkin olarak bugüne kadar hiçbir yayıncı kuruluş için müeyyide uygulanmadığı, söz konusu yayının ne bir bant reklam niteliğinde ne de program desteklemesi niteliğinde olduğu, dizinin yapımına ticari olmaktan ziyade jest niteliğinde katkı ya da yardımda bulunan kişi ve kuruluşlara teşekkür anlamında olmak üzere bu kişi veya kuruluşların isim veya logolarına yer verilmesinden ibaret olduğu, bunlara ilişkin nakdi ve gayrinakdi karşılık alınmadığı, Kurul'un kendi uygulamaları ile çeliştiği, kişi ve kurumları hataya sevk eden bir uygulamanın söz konusu olduğu belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKÎ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki ... İdare Mahkemesi'nin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
5. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 03/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.