Danıştay 12. Daire 2020/1245 Esas 2020/3945 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/1245
Karar No : 2020/3945

TEMYİZ EDEN (DAVACI): ...'ı temsilen ... Sendikası
VEKİLİ: Av. ...
KARŞI TARAF (DAVALI): ... Kaymakamlığı
VEKİLİ: Av. ...

İSTEMİN KONUSU: ... İdare Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Türkiye Kızılay Derneği bünyesinde çalışmakta iken, 181 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin Ek. 9. maddesi uyarınca, 657 sayılı Kanunun 4. maddesinin (B) fıkrası hükmü kapsamında Sağlık Bakanlığı bünyesinde sözleşmeli teknisyen (şoför) olarak görev yapmaya başlayan davacı tarafından; döner sermaye ek ödemesinden yararlandırılması istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin işlemin iptali ile başvuru tarihinden itibaren yoksun kalınan döner sermaye ek ödemesi tutarlarının yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesince; Danıştayın Onikinci Dairesinin 23/01/2019 tarih ve E:2018/6972, K:2019/363 sayılı bozma kararına uyulmak suretiyle; tarafların, avukat aracılığı ile takip ederek, lehine sonuçlanan davalarda, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekâlet ücreti takdir edilmesi gerektiği açık olup, davalı idare, davayı avukat aracılığı ile takip etmediğinden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, döner sermaye ek ödemesinin, personelin kurum ve kuruluşa fiilen katkı sağladığı sürece verilebileceği düzenlenmişken, fiilen çalışarak kurumun döner sermaye elde etmesine katkıda bulunan personelin döner sermaye ek ödemesinden faydalandırılmamasında hukuka uygunluk bulunmadığı, Kızılaydan devredilen personelin fiilen çalıştırılarak kuruma katkıda bulunmasına rağmen, emsalleri olan memurlara yapılan döner sermaye ödemelerinden yararlandırılmamasının eşitlik ilkesi ilkesine aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Davalı idare tarafından, istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ: ...
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminde korunması gereken hukuki menfaat bulunmadığından, istemin incelenmeksizin reddine karar verilmesi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 14. maddesi uyarınca, Tetkik Hâkimi ...'ın açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin bulunması halinde mümkündür.
Usul hukukunda, dava açmakta olduğu gibi kanun yoluna başvurmada da, hukuki yarar bulunmalıdır. Diğer bir ifadeyle, kanun yoluna başvuranın, aleyhine kanun yoluna başvurduğu kararın bozulmasında korunmaya değer bir yararının bulunması gerekir.
Dosyanın incelenmesinden; ... İdare Mahkemesince; Mahkemelerinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı dava konusu işlemin iptali ile yoksun kaldığını parasal hakların yasal faiziyle ödenmesine yönelik kararının, Danıştay Onbirinci Dairesinin 16/04/2014 tarih ve E:2011/3789, K:2014/1860 sayılı kararıyla, bozulması üzerine bozma kararına uyulmak suretiyle; davanın reddine ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen 1.000,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine karar verildiği, söz konusu kararın Danıştay Onikinci Dairesi'nin 23/01/2019 tarih ve E:2018/6972, K:2019/363 sayılı kararıyla, davanın reddine ilişkin kısmının onanması, vekalet ücretine ilişkin kısmının bozulması üzerine bozma kararına uyularak, davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesine karar verildiği davacı aleyhine herhangi bir hüküm kurulmadığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda, davacı tarafından temyizen incelenerek bozulması istenilen kararda davacı aleyhine herhangi bir hüküm kurulmadığı, başka bir anlatımla davacının korunması gereken hukuki bir yararının bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin esasının incelenmesine olanak bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
2. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 03/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.