Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/11620 Esas 2014/20313 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... (Kapatılan) 14. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 06/03/2014 tarih ve 2011/277-2014/45 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkili şirkete deniz yolu ile eşya taşıttığını ancak taşıma bedelini ödemediğini, bu bedelin tahsili için başlatılan takibe de haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek, davalının itirazının iptaline karar verilmesini taleple dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu edilen bedelin taşıma ücreti değil demuraj bedeli olduğunu, davacının kusuru nedeni ile demuraj gerçekleştiğinden müvekkilinin bir sorumluluğunun bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı ve davalı arasında İskenderun Limanı"ndan Libya"ya deniz yolu ile çimento taşınması konusunda anlaşma yapıldığı, davacının bu taşımayı fiilen başka bir şirkete yaptırdığı, taşımanın gerçekleştirildiği geminin Libya"ya vardıktan sonra navlunun alt taşıyana ödenmediğinden bahisle alt taşıyanın hapis hakkını kullanarak eşyayı teslimden kaçındığı, bu nedenle de eşyanın gemiden boşaltılamadığı ve bekleme ücretinin doğduğu, asıl taşıma sözleşmesinin tarafı davalının 25.01.2010 tarihinde davacıya navlun ödemesini yaptığı, geminin ise 26.01.2010 tarihinde demuraja girdiği, ayrıca somut olayda iki ayrı taşıma sözleşmesinin bulunduğu ve bunlardan birinde taşıma ücretinin ödenmemesinin diğer sözleşme yönünden haklı ödememe gerekçesi teşkil etmeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.