Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2690 Esas 2020/2765 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2690
Karar No: 2020/2765
Karar Tarihi: 14.09.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2690 Esas 2020/2765 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davalı ve müvekkili şirket arasındaki sistem kullanma anlaşmasında maksimum enerji alış ve veriş kapasitesinin aşıldığı gerekçesiyle kesilen ve ihtirazi kayıtla ödenen 8 adet faturanın zamanaşımına uğradığını belirtmiştir. Davacı, faturaların ceza-i şarta ilişkin olduğunu ve bu şekilde talep edilemeyeceğini savunarak ödenen toplam 2.205.530,28 TL'nin faiziyle birlikte iadesini talep etmiştir. Davalı ise kesilen faturaların usulüne uygun olduğunu savunmuştur. Mahkeme ise ceza-i işlem uygulanmış olsa da, cezaların yıllar sonra talep edildiğini ve işlemin sözleşmeye uygun olmadığını belirterek davanın kabulüne karar vermiştir. Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir ve temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Sistem kullanma anlaşması
- Ceza-i işlem uygulaması ve talebi
- Sözleşmeye uygun işlem yapılması gerekliliği

23. Hukuk Dairesi 2017/2690 E. , 2020/2765 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; davalı ve müvekkili şirket arasında imzalanan sistem kullanma anlaşmasının 10.maddesi gereği maksimum enerji alış ve maksimum enerji veriş kapasitesinin aşıldığı gerekçesi ile davalı tarafından 8 adet fatura düzenlendiğini, faturaların ihtirazi kayıt ile ödendiğini, ancak faturaların zamanaşımına uğradığını, fatura muhteviyatındaki bedelin 10.maddedeki ceza-i şarta ilişkin olduğu ve müvekkilinden ceza-i şart talep edilemeyeceğini,anlaşmada belirlenen usul takip edilmeden fatura düzenlendiğini ileri ederek ödedikleri toplam 2.205.530,28 TL"nin faizi ile birlikte iadesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; kesilen faturaların usulüne uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia savunma ve dosya kapsamında; sistem kullanım anlaşmasının 10. maddesine göre ceza-i işlem uygulanmışsa da, cezaların 2004-2005-2006-2007-2008 yıllarına ilişkin kapasite aşımı nedeniyle 2011 yılında talep edildiği, davalı ... davacının kapasite aşımı yaptığını ihlalin tespit edildiği tarihte davacıya bu durumu bildirmediği, yıllar sonra ceza-i işlem uyguladığı, yapılan bu işlemin sözleşmeye uygun olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 14.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi