Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı(3.kişi)  vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin  karar vermiştir. Yerel Mahkeme 20.06.2005 tarihli ek kararıyla süre yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar vermiş red kararının davacı(3.kişi) vekilince temyiz edilmesi üzerine  temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından  düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Mahkemece; davacı vekilinin temyiz isteminin kanuni süre geçtikten sonra yapılması nedeniyle reddine  karar verilmiş, bu karar asıl karar ile birlikte temyiz edilmiştir. 08.12.2004 tarihli tefhim  edilen kısa karar  H.U.M.K. 489. maddenin yollamada bulunduğu  aynı kanunun 388. maddesindeki unsurları  taşımadığından; özellikle temyiz konusu yargılama giderleri ile ilgili bir hükmün kısa kararda yer almadığı anlaşıldığından; davacı yönünden 10 günlük temyiz süresinin tefhimle başladığı ve bu sürenin geçirildiğinden söz edilemez. Davacı, gerekçeli kararın kendisinde tebliğinden itibaren 10 günlük yasal sürede kararı temyiz ettiğinden; mahkemenin 20.06.2005 tarihli temyiz dilekçesinin reddine dair Ek Kararının bozulması ve davacının asıl hükmün temyizini amaçlayan temyiz itirazlarının incelenmesi gerekmektedir.
Davacı 3. kişinin asıl hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Davacı 3. kişi; borçludan 08.10.2004 tarihinde  satın aldığı ...plakalı araç üzerine konulan haczin kaldırılmasını istemiş; mahkemece davanın kabulüne yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına karar vermiştir.
Kural olarak; davayı kaybeden taraf yargılama  giderleri ve avukatlık ücretinden sorumludur.(H.U.M.K."nun 417.md.) Ancak H.U.M.K. 94/2. maddesi hükmü gereği davalının yargılama gideri ve avukatlık üçretinden sorumlu tutulmaması için; davalı yanca davanın açılmasına neden olmamış ve davayı ilk oturumda kabul edilmiş olma koşullarının birlikte gerçekleşmiş olması öngörülmüştür.
Somut olayda; davalı alacaklının ilk oturumda  davayı kabul etmediğinden, yargılama gideri ve avukatlık ücretinden sorumlu olduğu  halde; mahkemece, bu giderlerin davacı üzerinde  .bırakılması usul ve yasaya aykırıdır.
Ne var ki; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden H.U.M.K. 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle  mahkemenin davacının temyiz dilekçesinin süreden reddine ilişkin 20.06.2005 tarihli ek kararının bozulmasına, mahkemenin 08.12.2004 tarihli kararının hüküm fıkrasının harç, masraf ve avukatlık ücretine ilişkin 3.,4. ve 5. bentlerinin çıkarılarak yerine "Alınması gereken 1.498.50 YTL. karar harcından davacı tarafça peşin yatırılan 20.20 YTL. harç indirilerek kalan 1.478.30 YTL. harcın davalıdan tahsili ile Hazine"ye irat kaydına, davacı tarafça peşin yatırılan 20.20 YTL. harcın davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davacı tarafça yapılan 14.30 YTL. yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, karar tarihinde yürürlükte bulunan  Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince  2.660 YTL. avukatlık ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine" rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, mahkemenin 08.12.2004 tarihli kararının hüküm fıkrasının düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA,aşağıda yazılı temyiz harcının davacı(3.kişi)ye yükeltilmesine, 26.09.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.