Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/402 Esas 2018/8546 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 62, 52/2, 50/1-a maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılandan 2 günlüğüne araç kiraladığı, kira süresini katılanı arayarak uzattığı, ancak, 15/02/2013 tarihinde kira süresinin bitmesine rağmen aracı teslim etmediği, katılanın araç üzerinde bulunan GPRS uydu takip cihazından kontrol ettiğinde aracın Salihli’de sanayide olduğunu tespit ettiği, araçta yapılan tespitte sağ ön çamurluk ile ön camında zararın bulunduğu ve zararın yaklaşık 500 TL olduğunun anlaşıldığı, bu şekilde sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanık savunmaları, katılan beyanları, tanık anlatımları, araç kiralama sözleşmesi ve dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediği gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi gereğince; sanığın taksitlerden birisini süresinde ödememesi halinde geri kalan miktar kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevileceği ihtarı ile yetinilmesi gerekirken; sanığın taksitlerden birisini süresinde ödememesi halinde geri kalan miktarın tamamının kamuya yararlı bir işte çalışma seçenek yaptırımına çevrileceğine hükmetmek suretiyle infazda yetkisinin kısıtlanması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; adli para cezasının taksite bağlandığı hüküm fıkrasındaki "sanığın taksitlerden birisini süresinde ödememesi halinde geri kalan miktarın tamamının kamuya yararlı bir işte çalışma seçenek yaptırımına çevrileceği" şeklindeki ibarenin çıkartılarak yerine "sanığın taksitlerden birisini süresinde ödememesi halinde geri kalan miktar kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtarına"" ibaresi yazılmak suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.