Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/2395 Esas 2020/6678 Karar Sayılı İlamı

Davacı ... ile davalılar ..., ... arasındaki dava hakkında Çay Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 07/01/2016 gün ve 2010/55-2016/10 sayılı hükmün Dairenin 12/02/2019 gün ve 2016/4973-2019/1330 sayılı kararı ile onanmasına karar verilmiş olup, davalılar vekili tarafından süresi içinde kararın düzeltilmesi istenilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

1- 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 440/III-1 maddesinde öngörülen karar düzeltme parasal sınırı 01.01.2019 tarihinden itibaren 19.680,00 TL olarak belirlenmiştir.
Davalılar aleyhine 5.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Dairemizin ilam tarihi ve davalılar aleyhine hükmedilen manevi tazminat miktarı dikkate alındığında, davalıların manevi tazminata yönelik karar düzeltme dilekçesinin miktar itibariyle REDDİNE,
2-Dosya içeriğine, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesinin 2. fıkrası delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nın 440. maddesinde sayılan nedenlerden hiç birisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin reddine karar vermek gerekmiştir.
3-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar sebebi ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Haksız fiil sonucu çalışma gücü kaybının olduğu iddiası ve buna yönelik bir talebinin bulunması halinde, zararın kapsamının belirlenmesi açısından maluliyetin varlığı ve oranının belirlenmesi gerekmektedir. Söz konusu belirlemenin ise Adli Tıp Kurumu İhtisas Dairesi veya Üniversite Hastanelerinin Adli Tıp
Anabilim Dalı bölümleri gibi kuruluşların çalışma gücü kaybı olduğu iddia edilen kişide bulunan şikâyetler dikkate alınarak oluşturulacak uzman doktor heyetinden, haksız fiilin gerçekleştiği tarihte yürürlükte olan Sosyal Sigortalar
Sağlık İşlemleri Tüzüğü veya Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği hükümleri dikkate alınarak yapılması gerekmektedir.
Mahkemece, davacının kaza nedeniyle meydana gelen işgücü kaybı hususunda Adli Tıp Kurumu tarafından düzenlenen rapor hükme esas alınmış ise de, rapor, kaza tarihinde yürürlükte bulunmayan Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğine göre düzenlenmiştir. Kaza, 09.12.2006 tarihinde gerçekleşmiş olup maluliyet oranının tespiti açısından Sosyal Sigortalar Sağlık İşlemleri Tüzüğü yürürlüktedir. Bu durumda, trafik kazası nedeniyle işgücü kaybı oranının kesin olarak belirlenmesi için kaza tarihinde yürürlükte bulunan söz konusu Tüzük hükümlerine göre Adli Tıp Kurumu İhtisas Dairesi"nden rapor alınarak sonucuna göre karar verilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
Dairemizin 12.02.2019 gün ve 2016/4973-2019/1330 sayılı ilamı ile her ne kadar yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiş ise de yukarıda açıklanan nedenlerle anılan ilamda yanılgılı değerlendirme yapılmıştır. Bu nedenle, Dairemizin 12.02.2019 gün ve 2016/4973-2019/1330 sayılı ilamının ortadan kaldırılması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, (2) nolu bette açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin sair karar düzeltme isteğinin reddine; (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin karar düzeltme talebinin kabulü ile Dairemizin 12.02.2019 gün ve 2016/4973-2019/1330 sayılı onama ilamının kaldırılarak yerel mahkeme kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcının ve karar düzeltme peşin harcının istek halinde karar düzeltme isteyen davalılara geri verilmesine, 05/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.