Esas No: 2021/42483
Karar No: 2022/7690
Karar Tarihi: 09.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/42483 Esas 2022/7690 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul Anadolu 35. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın \"resmi belgede sahtecilik\" suçundan mahkumiyetine dair verilen hükme yönelik istinaf başvurusunda bulunulmuş. Ancak İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesi, istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiş. Daha sonra sanık, hükmü temyiz etmek için dilekçe vermiş fakat ilk derece mahkemesi, temyiz talebini reddetmiş. Ancak bölge adliye mahkemesinin esastan reddine dair kararın hukuki değerden yoksun olduğu anlaşılmıştır. Sanığın temyiz istemi, 5 yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyiz edilemeyeceği nedeniyle reddedilmiştir. Söz konusu suç, 24.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun'un 29. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Mahkemesi Kanunu’na eklenen 286. maddenin 3. fıkrası kapsamında temyiz edilebilecek suçlar arasında yer almamaktadır. Kanun maddeleri; 5271 sayılı CMK'nin 286/2-a, 298. ve 7188 sayılı Kanun'un 29. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Esastan ret
İlk derece mahkemesi olan İstanbul Anadolu 35. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.11.2017 tarihli, 2017/153 Esas ve 2017/388 Karar sayılı ilamı ile sanığın mahkumiyetine dair verilen hükme yönelik istinaf başvurusunda bulunulduğu, dosyayı inceleyen İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin 28.12.2017 tarihli, 2017/5859 Esas ve 2017/5851 Karar sayılı ilamı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, kesin olarak verilen bu karar sonrası sanığın 08.11.2019 havale tarihli dilekçesi ile hükmü temyiz ettiğini bildirmesi üzerine, 5271 sayılı CMK'nin 296/1. maddesi uyarınca sanığın temyiz talebi ile ilgili olarak Bölge Adliye Mahkemesince değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerekirken, ilk derece mahkemesince verilen 11.11.2019 tarihli temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu anlaşılmakla; sanığın Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik olduğu kabul edilen 08.11.2019 havale tarihli temyiz dilekçesine ilişkin olarak yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı ve dava konusu suçun 24.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun'un 29. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Mahkemesi Kanunu’na eklenen 286. maddenin 3. fıkrasında belirtilen temyiz edilebilecek suçlar arasında da yer almadığı anlaşıldığından sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nin 298. maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmesine, 09.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
