Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, yokluğunda verilen kararın sanığın en son bildirdiği adrese 01.12.2010 tarihinde Tebligat Kanunu 35. maddeye göre usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanığın temyiz süresini geçirerek 31.01.2011 tarihinde kararı temyiz ettiği, UYAP üzerinde yapılan araştırmada sanığın tebliğ tarihinde cezaevinde bulunmadığının anlaşılması karşısında, mahkemece sanığın yaptığı temyiz başvurusunun süresinde yapılıp yapılmadığı değerlendirildikten sonra temyiz talebini miktar yönünden ret etmesi gerekirken doğrudan miktar yönünden ret kararı verilmesinin Kanuna aykırı olduğu değerlendirilildiğinden, 10/02/2011 tarihli temyiz isteğinin reddine ilişkin ek kararın kaldırılarak yapılan incelemede; Temyiz dilekçesinin süresi içinde verilmediği anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."un tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 26/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.