20. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/1498 Karar No: 2019/1381
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/1498 Esas 2019/1381 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, davalının evinde beslediği köpek nedeniyle verdiği rahatsızlığın artık tahammül edilemeyecek boyutlarda olduğunu belirterek köpeğin tahliyesini talep etmiştir. Mahkeme, davanın reddine karar vermiş, ancak Yargıtay 18. Hukuk Dairesi \"Yönetim planının 23. Maddesinin (h) bendinde, bağımsız bölüm maliklerinin kendi bağımsız bölüm ve eklentileri ile ortak yerlerde diğer kat maliklerine rahatsızlık verebilecek şekilde kuş, kedi, köpek, tavuk gibi hayvanları besleyemeyecekleri kararlaştırıldığını\" belirterek yerel mahkeme kararını bozmuştur. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne karar verilmiş ve bu karar temyiz edilmiştir. Yüksek Mahkeme, yapılan yargılama ve belgelerin incelenmesi sonucunda mahkeme kararının usule ve kanuna uygun olduğunu ve bütün temyiz itirazlarının yerinde görülmediğini belirterek kararın onanmasına karar vermiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: Yönetim planının 23. Maddesi (h) bendi, Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 28. Maddesi ve 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu.
20. Hukuk Dairesi 2018/1498 E. , 2019/1381 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü: K A R A R Dava dilekçesinde, davalının evinde köpek beslemesi nedeniyle verdiği rahatsızlığın tahammül edilemeyecek boyutlarda olduğunu, 31/10/2013 tarihinde yapılan Prestij Residences konutları olağan genel kurulunda kat maliklerinin diğer kat maliklerine rahatsızlık verebilecek hayvanları besleyemeyeceklerine oy birliği ile karar verildiğini, bu nedenlerle davalı kat maliki ...’nın evinde beslenen köpeğin tahliyesine karar verilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş karar davalı vekilince temyiz edilmiş, Yargıtay 18. Hukuk Dairesince "Yönetim planının 23. Maddesinin (h) bendinde, bağımsız bölüm maliklerinin kendi bağımsız bölüm ve eklentileri ile ortak yerlerde diğer kat maliklerine rahatsızlık verebilecek şekilde kuş, kedi, köpek, tavuk gibi hayvanları besleyemeyecekleri kararlaştırıldığını. Kat Mülkiyeti Kanununun 28. Maddesi gereğince yönetim planı bütün kat maliklerini, bunların külli ve cüzi haleflerini bağlayan bir sözleşme niteliğinde olduğunu. Yönetim planı değiştirilmedikçe bağımsız bölüm malikleri, külli ve cüzi halefleri ile yönetici ve denetçilerin buna uymak mecburiyetinde olduğunu. Yönetim planında bağımsız bölüm maliklerinin kendi bağımsız bölümleri ile eklenti ve ortak yerlerde hayvan besleyemeyecekleri kararlaştırıldığına göre davalının bu yönetim palanına uymak zorunda olduğunu, 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunun da, ev ve süs hayvanları bakımından bunların bağımsız bölümlerde beslenebileceklerine dair bir hüküm mevcut olmadığı gibi, Türkiye"nin tarafı olduğu Ev Hayvanlarının Korunmasına Dair Avrupa Sözleşmesinde de buna imkan veren bir düzenleme bulunmadığını. O halde davanın kabulü gerekirken, yerinde bulunmayan gerekçeyle davanın reddine karar verilmesinin doğru görülmediğini. Bu itibarla açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğu" gereğine değinilerek yerel mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava hakimin müdahalesi istemine ilişkindir. Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve gereği yerine getirilerek davalı kat malikinin evinde beslediği köpeğin tahliyesine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi ile usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 04/03/2019 günü oy birliği ile karar verildi.