MAHKEMESİ            : Afyonkarahisar  Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
TARİHİ : 23/12/2005
NUMARASI : 117-378
           
Davacı, 07.01.1992-25.11.1996 tarihleri arası Esnaf Bağ-Kur sigortalısı olduğunun   tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından  temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava nitelikçe davacının 1.10.1990 tarihinde başlayan Bağ-Kur sigortalılığının kesintisiz olarak devam ettiğinin tespiti ve S. Şoför Odası üye kayıt defterinin müteselsil sıra takip etmediğinden bahisle vergide kayıtlı olmadığı 7.1.1992-4.11.1993 ile 3.4.1996-25.11.1996 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortalılığını iptal eden kurum işleminin iptali istemine yöneliktir. Taraflar arsında dava konusu olan devrede davacının vergi kaydının bulunmadığı uyuşmazlık konusu değildir.Uyuşmazlık davacının vergi kaydının bulunmadığı dava konusu dönemlerde geçerli bir oda kaydının bulunup bulunmadığı giderek kendi nam ve hesabına bağımsız çalışmasının bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.Mahkemenin davacının Esnaf Sicili kaydının 7.4.2000 tarihinde başlaması ve meslek odası üye kayıt defterinin müteselsil sıra takip etmemesi nedeniyle dava konusu devrede davacının zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olmadığına dair kabulü yerindedir.Ancak dosya içerisinde bulunun 31.5.2005 tarihli hizmet cetvelinin incelenmesinden davacının 28.3.1996-25.11.1996 tarihleri arasında prim ödemelerinin bulunduğu görülmektedir.Öte yandan 3396 sayılı yasayla değişik 1479 sayılı yasanın 79.maddesine göre ayı içerisinde ödenen primlerin isteğe bağlı sigortalılık olarak değerlendirilmesi gerekir.Hal böyle olunca da dava konusu 3.4.1996-25.11.1996 tarihleri arasındaki dönemde davacı tarafından yapılan ve davalı kurum tarafından da kabul edilen prim ödemelerinin isteğe bağlı sigorta olarak kabulünün mümkün olup olmadığının karar yerinde tartışılmadan yazılı şekilde isteğin tümden reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 19.09.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.