MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Kendisini vekille temsil ettiren katılan kurum lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- 5237 sayılı TCK’nın 50/1. maddesi gereğince sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınıp, hükmolunan kısa süreli hapis cezasının, TCK"nın 50. maddesindeki seçenek yaptırımlara çevrilip çevrilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerekirken, "Sanığa hükmolunan hürriyeti bağlayıcı cezası kısa süreli olmadığından hürriyeti bağlayıcı cezasının TCK"nın 50. maddesinde belirtilen seçenek yaptırımlara çevrilmesine yer olmadığına" şeklindeki gerekçe ile hükmolunan kısa süreli hapis cezasına karşın, yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında TCK’nın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3-Sanık müdafiinin usulüne uygun mazeret dilekçesine rağmen mazereti kabul edilmeyerek bulunmadığı celsede sanığın mahkumiyetine karar verilmek suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
4-Sanık hakkında etkin pişmanlık nedeniyle indirim yapılırken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 168/2 maddesi yerine aynı Kanun"un 168. maddesi olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 25.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.