MAHKEMESİ : İstanbul 12. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/12/2012
NUMARASI : 2012/80-2012/826

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira parasının tespiti davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira parasının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde, taraflar arasında 01/02/2004 başlangıç tarihli sözlü kira ilişkisi bulunduğunu, davalının aylık net 3000 TL kira parası ödediğini belirterek 01/02/2012 tarihinden itibaren aylık kira parsının net 10.000 TL olarak tespitine karar verilmesini talep etmiş, davalı ise davaya konu yerin kardeşi S.. A.. tarafından kapalı otopark olarak işletildiğini, kendisi ile davalı arasında yapılmış bir kira sözleşmesinin bulunmadığını savunmuştur. Mahkemece aylık kira parasının 6400 TL olarak tespitine karar verilmesi üzerine hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Kural olarak kira ilişkisini, kira başlangıç tarihini ve süresini ispat yükü kiralayana aittir. Taraflar arasında yazılı kira sözleşmesi bulunmayıp, davada dayanılan sözlü kira ilişkisi davalı tarafından inkar edilmiştir. Her ne kadar davacı vekili kira ilişkisini ispat bakımından davalı tarafından yapılan ödemelere ilişkin banka dekontu ve taraflar arasında kira alacağının tahsili için yapılan icra takibini delil olarak göstermiş ise de, davalı tarafından bankaya yapılan kira ödemesine ilişkin belgede 3. şahıs olarak ödeme yapıldığı görülmektedir. Öte yandan davacının delil olarak gösterdiği icra dosyası taraflar arasında kira ilişkisinin varlığı bakımından kesin delil teşkil etmediği gibi davalı bu icra dosyasında da kira ilişkisini açıkça kabul etmemiştir. Bu durumda; kira ilişkisinin varlığı, başlangıç tarihi ve süresi bakımından taraflar arasında bir çekişme bulunduğundan mahkemece bu hususlar üzerinde durularak tarafların bu konuda gösterecekleri tüm deliller toplandıktan sonra işin esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 16.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.