MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 50 ve 52. maddeleri uyarınca mahkûmiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda, dosyanın tevdi edildiği uzlaştırma bürosunca yapılan işlemlerin tarafların uzlaşmamaları nedeniyle sonuçsuz kaldığı ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 15.07.2009’dan deneme süresi içinde işlediği 20.11.2013 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, paraya çevirmek üzere şikâyetçiden aldığı çekleri iade etmediğinin iddia edildiği olayda; suça konu çeklerin ödeme aracı olmalarına rağmen, üçüncü kişiye verilmek veya bankaya ibraz edilmek suretiyle kullanılmadıkları ya da icra takibine konulmadıkları sürece hiçbir ekonomik değere haiz olmayacakları, sanığın da bu çekleri kullanmaması nedeniyle menfaat temin etmediği gibi şikâyetçinin de herhangi zararının oluşmadığı anlaşılmakla, yasal unsurları oluşmayan suç nedeniyle, sanığın beraatı yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
Kabule göre de;
Sanığın paraya çevirmesi için kendisine devredilen çekleri iade etmemekten ibaret eylemi nedeniyle TCK’nın 155/1. maddesinde yer alan güveni kötüye kullanma suçundan cezalandırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 26.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.