Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 21 parsel sayılı taşınmaza, davalının yapılanmak ve ağaç dikmek suretiyle müdahale ettiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesine ve yıkıma karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taşınmaza müdahalesi olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, çekişme konusu taşınmaza davalının haklı ve geçerli neden olmaksızın müdahale ettiği gerekçesiyle elatmanın önlenmesi talebinin kabulüne, yıkım isteğinin ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, Tetkik Hakimi raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bilindiği üzere, HUMK’nun 388/5. maddesi uyarınca, hüküm sonucu kısmında istek sonuçlarından her biri hakkında verilen hüküm taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların açık şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.
Ne var ki mahkemece oluşturulan hükmün, yukarıda açıklanan ilkelere uygun olduğunu söyleyebilme olanağı yoktur. Oluşturulan hüküm fıkrasının, 1. bendinde önce krokide A ile gösterilen kısım üzerindeki zırai ve inşai muhtesatın yıkımına denildiği halde, 2 bendinde aynı yere ilişkin olarak yıkım talebinin reddine şeklinde karar verildiği, hem kısa kararın ve hem de gerekçeli kararın bu şekilde kendi içinde çelişkili olduğu görülmektedir.
Değinilen ilke ve yasa hükmü gözardı edilerek çelişkili karar oluşturulması doğru değildir.
Davalının temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürüHUMK’nun428. maddesi uyarınca BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,11.10.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.