Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3352 Esas 2020/1980 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3352
Karar No: 2020/1980
Karar Tarihi: 12.03.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3352 Esas 2020/1980 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir kişinin çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan mahkumiyetine karar verildiği ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan da mahkum olduğu belirtilen bir mahkeme kararı incelenmiştir. Mahkeme, delillerin eksiksiz olarak sunulduğunu ve cezanın kanuni sınırlar içinde tayin edildiğini onaylamıştır. Ancak, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ve 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un cinsel dokunulmazlığa karşı suçlara ilişkin hükümlerinin yeniden düzenlendiği belirtilerek, hükümle ilgili yeniden bir değerlendirme yapılması gerektiği ifade edilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi de gözetilerek, suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri arasında fark varsa, failin lehine olan kanun uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle, karar bozulmuş ve yeniden değerlendirme yapılması kararlaştırılmıştır.
Kanun Madde Detayları:
- 6545 sayılı Kanun: Cinsel dokunulmazlığa karşı suçlara ilişkin hükümler değiştirilmiştir.
- 6763 sayılı Kanun: TCK'nın 103. maddesi yeniden

14. Ceza Dairesi 2016/3352 E. , 2020/1980 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların ve 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi ile TCK"nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.