Tebliğname No : K.Y.B. - 2015/253545

4389 sayılı Bankalar Kanununa muhalefet (zimmet) suçundan sanık A.. B..’in 4389 sayılı Bankalar Kanunu"nun 22/4, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 49 ve 62. maddeleri uyarınca 16 yıl 8 ay hapis ve 66.666 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair, İstanbul 8. Ağır Ceza Mahkemesi 14/04/2009 tarihli ve 2008/58 esas, 2009/13 sayılı kararının Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 02/06/2010 tarihli ve 2009/15631 esas, 2010/7411 karar sayılı ilâmı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, sanıklar müdafii tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin İstanbul 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/01/2014 tarihli ve 2008/58 esas, 2009/13 ek kararına yönelik. İtirazın. reddine dair İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/04/2014 tarihli ve 2014/41 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 07/07/2015 gün ve 45739 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.07.2015 gün ve KYB. 2015/253545 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre;
1- ....... A.Ş.nin, 1996- 1997 yıllarında yaptığı rehin sözleşmesi ile paranın depo edilmesi karşılığında Almanya ........."den 3 adet 5 milyon USD (Dolar) lık senet verilerek toplamda anılan bankaca kullanılan 15 milyon USD Fiduciary Loan kredisinin 01/04/2009 tarihinde 5 milyon USD anaparasının ödendiği, 02/04/2009 tarihinde ...... Bank EC" de ...... A.Ş."nin 2 milyon USD si depo edilmek sureti ile 2 milyon USD fiduciary kredi kullanıldığı, 02/04/2009 tarihinde anılan bankanın mevcut 2 milyon USD"nı kendi grup şirketinden....... San. ve Tic. A.Ş.ye kredi olarak aktardığı, oysa olay tarihinde karşılıksız kredi kullandırma eylemi sanık lehine olan emniyeti suiistimal suçu kapsamında iken 23/06/2009 tarihli ve 23734 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 4389 sayılı Bankalar Kanunu ile karşılıksız kredi kullanımının zimmet suçu kapsamına alındığı, 25/10/1999 ve 16/11/1999 tarihleri, kredilerin karşılığı ödenen faizlerin tarihi olduğu; keza, Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonunun cevabi yazıları ve son olarak 05/02/2015 tarihli yazısında da suç tarihinin kredi kullandırma tarihi olarak 15/08/1997 olduğu anlaşıldığı hâlde yazılı şekilde 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7. maddesi gereği uyarlama ve lehe Kanun değerlendirilmeden itirazın reddine karar verilmesinde,
2- ....... Endüstri A.Ş.nin. 14/01/2009 tarihli sözleşme gereği tüm doğmuş ve doğacak borçlarının teminatı olarak, Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonuna rehnedildiği ve fiduciary kredinin teminat altına alındığı, keza borcunun ödenmemesi hâlinde dahi borç yasal olarak teminat ve güvence altına alındığından, zimmet suçunun yasal unsurları oluşmadığı hâlde, yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde,
3- İstanbul 4. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından ...... Endüstri A.Ş"nin 18/05/2009 tarihi itibari ile tespit edilen değeri 647.629.267 USD olduğu ve şirketin %49"unun rehin sözleşmesi ile teminat altına alındığı, sanık tarafından rızaen verilmiş bir ödeme talebinin bulunması, anılan şirketin %51 payının devir sözleşmesi sonucu Yurtbank’a devrolunması gibi anılan bankanın yönetimi de Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu"nun ya da kurumun tayin ettiği kişilere bırakılması ve kredi geri ödemesinin olmaması halinde dahi borcun karşılığının rehinden tahsili mümkün olmakla atılı zimmet suçunun yasal unsurları oluşmadığı ve sanığın kusuru olmadığı hâlde usule ve yasaya aykırı şekilde yeni deliller değerlendirilmeksizin ve buna ilişkin gerekçe belirtilmeden yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde, isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
İstanbul 9.Ağır Ceza Mahkemesi"nin 30.04.2014 gün ve 2014/41 Değişik iş sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 08/10/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.