2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/111 Esas 2018/2715 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/111
Karar No: 2018/2715
Karar Tarihi: 13.03.2018

2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/111 Esas 2018/2715 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Kararı özeti:
Bu davadaki suç, 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık'tır. Hüküm olarak davada reddedilme kararı verilmiştir. Başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelenmiştir. Gerçeğe aykırı beyanda bulunma suçuna ilişkin kurulan hükümün incelenmesi sonucunda, şikayet dilekçesi ve eklerinden şüpheli veya şüphelilerin isimleri ve şikâyet konusu olaya ilişkin bilgileri taşıması gerektiği belirtilmiş fakat somut olayda bu bilgilerin tespit edilemediği sonucuna varılmıştır. Tazminat istemine ilişkin yapılan incelemede ise, tazminat talebi hakkında hüküm kurulmamasının kanuna aykırı olduğu ve bu nedenle kararın bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, İİK'nın 338. ve 89/4. maddelerine ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesine değinilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2017/111 E. , 2018/2715 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Davanın Reddi

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1)Gerçeğe aykırı beyanda bulunma suçuna ilişkin kurulan hükme yönelik incelemede,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2013/11-472 E. 2014/533 K. ve 2014/11-301 E. 2014/551 K. sayılı kararlarında da belirtildiği üzere, dava açan belge olması nedeniyle müşteki tarafından icra ceza mahkemesine verilecek olan şikâyet dilekçesinin, şüpheli veya şüphelilerin isimleri ve şikâyet konusu olaya ilişkin bilgileri taşıması gerekli olmakla, somut olayda şikayet dilekçesi ve eklerinden 3. şahıs şirket yetkilisinin kim olduğu tespit edilemediği görülmekle tebliğnamedeki 2 nolu görüşe iştirak edilmemiştir.
Eyleme ve yükletilen suça yönelik şikayetçi vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2)Tazminat istemine ilişkin olarak yapılan incelemede,
Şikayetçi vekilinin, 28/01/2015 havale tarihli şikayet dilekçesinde, İİK"nın 338. maddesi uyarınca cezalandırma isteği ile birlikte aynı Kanun"un 89/4. maddesi uyarınca tazminat isteminde bulunması karşısında, mahkemece, İİK"nın 89/4. maddesindeki “İcra mahkemesi, tazminat hakkındaki davayı genel hükümlere göre halleder.” hükmü gözetilerek, şikayetçi vekilinin, İİK"nın 89/4. maddesi uyarınca tazminat talebi hakkında da hüküm kurulması gerekirken bu konuda hüküm kurulmaması,
Kanuna aykırı ve şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 13/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.