Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/9849 Esas 2014/16269 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/9849
Karar No: 2014/16269
Karar Tarihi: 17.11.2014

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/9849 Esas 2014/16269 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kayseri 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, kamulaştırmasız el atma sebebiyle taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenmiştir. Mahkeme, davanın Büyükşehir Belediye Başkanlığı ve M.. B.. yönünden pasif husumetten reddine, el atılmayan kısımlar yönünden yargı yolu yokluğundan usulden reddine, el atılan kısımlar yönünden ise, Kocasinan Belediyesi hakkındaki davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, yol olarak bırakılan kısmın asfaltlanması ve kullanımı ile ilgili olarak davalıların kendi eylemlerinden kaynaklanan sonuçlardan davacıların yararlanması, hakkın kötüye kullanılması olarak nitelendirilerek davanın reddi gerektiği halde kabul edilmesi isabetsiz görülmüştür. Kararın bozulmasına ve temyiz peşin harcının istek halinde davacı tarafa iadesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: HUMK.nun 428. maddesi.

18. Hukuk Dairesi 2014/9849 E. , 2014/16269 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Kayseri 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/01/2014
NUMARASI : 2012/456-2014/10

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın Büyükşehir Belediye Başkanlığı ve M.. B.. yönünden pasif husumetten reddine, fiilen el atılmayan kısımlar yönünden yargı yolu yokluğundan usulden reddine, fiilen el atılan kısımlar yönünden Kocasinan Belediyesi hakkındaki davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili ile davalı M.. B.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Dava konusu taşınmaz bir bütün halinde iken malikleri tarafından şahsi parselasyona tabi tutulup hisseli olarak satışının yapıldığı, dava konusu yolun ise; bu hisselere ayrılan kısımlara ulaşım için yol olarak bırakıldığı, bilahare yol olarak bırakılan kısmın hissedarların ulaşımını sağlamak üzere davalı belediye tarafından asfalt yapıldığı anlaşılmaktadır. Dava konusu yapılan taşınmazda yapılan yolun belediye tarafından bırakılmadığı ve açılmadığı bizatihi davalılar tarafından yapıldığı, belediye tarafından ise; davacıların kullandığı bu yerin kullanımını kolaylaştırmak amacıyla hizmet götürüldüğü, mülk edinme kastı olmadığı, söz konusu yerde İmar Kanunu gereğince de herhangi bir düzenleme yapılmadığının anlaşıldığı, davacıların kendi eylemleri ile oluşturulan sonuçtan yararlanmalarının hakkın kötüye kullanılması olarak niteleneceğinden davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulü şeklinde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davacı tarafa iadesine, 17.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.