MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/06/2014 tarih ve 2012/314-2014/171 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin Almanya"nın Nürenburk şehrinde ... firması ile taşıma sözleşmeleri yaptığını, sözleşmelere istinaden müvekkili şirket tarafından 02.09.2011 tarih 361384 nolu, 14.000 Euro ve 12.09.2011 tarih 361400 nolu 14.000 Euro bedelli faturalar tanzim edildiğini, taşıma vize ücretleri olarak her bir taşıma için 300 Euro olmak üzere 600 Euro vize ücreti ödendiğini, taşıma işlemleri devam ederken Excalibur firması tarafından navlun bedellerine istinaden 07.09.2011 tarihinde 8.377 Euro ve 23.09.2011 tarihinde 7.977 Euro olmak üzere toplam 16.354 Euro ödeme yapıldığını, 12.246 Euro bakiyeyi ödemekten imtina ettiğini, bunun üzerine müvekkili şirketin kalan alacak bakiyesi miktarı kadar yükü teslimden kaçınmak istediğini, davalı tarafından bakiye alacağın kendileri tarafından ödeneceğinin taahhüt edilmesi üzerine malların alıcıya teslim edildiğini, kalan 12.246 Euro alacağın 6.000 Euro"luk kısmının davalı şirket tarafından 15.11.2011 tarihinde Excalibur faturasına istinaden müvekkili şirkete ödendiğini, bu ödemeye istinaden bir kısım mal teslimi yaptırıldığını, davalı şirketin kalan 6.246 Euro için ödeme yapılmadığını, 18.01.2012 tarihli teyide istinaden müvekkili tarafından yüklerin tamamının teslim edildiğini, hukuki ihtilafın bu tarihte başladığını, alacağın tahsili için davalıya gönderilen ihtarnameye karşılık davalının müvekkiline göndermiş olduğu cevabi ihtarnamede borçlarının olmadığını bildirdiklerini, davalı şirket tarafından müvekkilinin zarara uğratıldığını, 18.01.2012 tarihinde teyit verilmesine rağmen ödemeyi gerçekleştirmediğini belirterek kalan 14.717,67 TL (6.246 Euro) navlun bakiye alacağın fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davalı şirketten tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş olup, ıslahla netice-i talebini 13.356,74 TL"ye düşürmüştür.
Davalı vekili, müvekkili şirket ile davacı arasında herhangi bir ticari ya da hukuki ilişki bulunmadığını, davacı tarafın bakiye alacaklarının asıl borçlusunun dava dışı şirket Excalibur olduğunu, ancak söz konusu alacağın dava dışı şirketten tahsil edilememesi sebebiyle gerçek borçlu dışında 3. kişi konumunda olan müvekkili şirkete karşı dava açıldığını, ancak müvekkilinin pasif husumet ehliyetinin olmadığını, müvekkili ile dava dışı şirket arasında imzalanan 18.10.2011 tarihli sözleşme gereği müvekkilinin toplam 12.240 Euro borçlandığını, 6.000 Euro"luk ilk ödemenin dava dışı şirketin talimatı üzerine müvekkili şirket tarafından davacının hesabına havale edildiğini, 6.240 Euro"luk ikinci ödemenin ise yine dava dışı şirketin talimatı üzerine müvekkili şirket tarafından dava dışı şirket hesabına ödendiğini, buna göre müvekkili şirketin 18.10.2011 tarihli sözleşme gereği üzerine düşen yükümlülüklerine yerine getirdiğini, müvekkilinin başka bir sorumluluğunun bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, özellikle taraflar arasındaki e-posta yazışmaları incelendiğinde dava dışı şirketin davacıya olan tüm borcun ödenmesi için davalıya talimat verdiği, bunun için davalının dava dışı şirketten teyit istediği ve bu şekilde davalının dava dışı şirketin borcunu üstlenerek davacıya karşı borçlandığı, davacının ticari defterlerine göre dava dışı şirketten 5.646 Euro alacaklı olduğu, davalı tarafından kalan bakiyenin dava dışı şirkete ödendiği iddia edilmiş ise de davalı davacıya ödeme taahhüdünde bulunduğundan ve davacı tarafından bu taahhüde istinaden hapis hakkı kullanılmayarak taşıma konusu mal boşaltıldığından davacı alacağından davalının sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 13.356,74 TL"nin dava tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 684,25 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 22/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.