Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/542 Esas 2018/8462 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın sanığın baldızı olduğu, katılanın eşinin ölümünden sonra bir süre sanığın evinde kaldığı, sanığın iş yerinde çalıştığı, sanığın eşi olan kardeşiyle birlikte miras yoluyla intikal eden 4 katlı evdeki hissesini satmak istediğinde sanığın eşinin de kendi hissesini satmak istediği, sanığın da yardımıyla 4 katlı evi 110.000 TL nakit para ve 45.000 TL bedelli yazlık karşılığında sattıkları satış bedeli olan 110.000 TL parayı sanığın aldığı, ayrıca 45.000 TL bedelli yazlığın tapu kaydının sanığın üzerine olduğu, daha sonra bu para ile sanığın kendi üzerine 300.000 TL bedelli ev aldığı bu şekilde hileli davranışlarla evin satılmasından sonra parayı alıp ve yazlığın tapusunu aldıktan sonra katılana para vermediği gibi satın alınan evlerin herhangi bir hissesini devretmediği, bu şekilde sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan olayda;
Sanığın savunması, katılan ve tanığın beyanları ayrıca sanığın eyleminin uzlaştırma kapsamında kalması nedeniyle usulüne uygun olarak yapılan uzlaştırma işleminde; uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair raporun da göz önünde bulundurularak dosya kapsamına göre, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik mahkemece verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin atılı suçun sübut bulmadığına dair temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA, 26/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.