Yüksek Adalet Bakanlığı"nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki Gaziantep 6. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 21/11/2017 tarihli 2017/407 esas ve 2017/398 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 21/03/2018 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Şüpheli ... hakkında 04/09/2015 tarihli eylemi nedeniyle “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 07/09/2015 tarihli ve 2015/52688 soruşturma, 2015/16529 esas, 2015/1679 sayılı iddianamesi ile Gaziantep 6.Ağır Ceza Mahkemesi’ne TCK’nın 188/3. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı,
2-Gaziantep 6. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 26/04/2016 tarihli 2015/407 esas ve 2016/171 karar sayılı kararı ile, sanığın eylemi “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” olarak kabul edilerek TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca sanığın 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, TCK’nın 191/8. maddesi hükmü nazara alınarak CMK’nın 231/5.md. uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, beş yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın 04/05/2016 tarihinde kanun yoluna gidilmeksizin kesinleştiği,
3- Sanığın 07/12/2016 tarihinde işlediği “hırsızlık ve mala zarar verme” suçları nedeniyle Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 01/08/2017 tarihli 2017/525 esas ve 2017/461 sayılı kararı ile TCK’nın 142/2-h ve 62. maddeleri gereğince 5 yıl hapis ve TCK’nın 151/1 ve 62.maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 12/09/2017 tarihinde kanun yoluna gidilmeksizin kesinleştiği,
4-İhbar üzerine Gaziantep 6. Ağır Ceza Mahkemesi’nin kanun yararına bozma istemine konu 21/11/2017 tarihli 2017/407 esas ve 2017/398 sayılı kararı ile; koşulları oluşmadığından “hükmün açıklanması talebinin reddine” karar verildiği, kararın 29/11/2017 tarihinde itiraz yoluna gidilmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B-Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak suçundan sanık ..."nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine dair Gaziantep 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/04/2016 tarihli ve 2015/407 esas, 2016/171 sayılı kararının itiraz edilmeksizin kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına yönelik talebin reddine dair Gaziantep 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/11/2017 tarihli ve 2017/407 esas, 2017/398 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/11. fıkrasında yer alan “Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması hâlinde, mahkeme hükmü açıklar. Ancak mahkeme, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşullarının varlığı hâlinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkûmiyet hükmü kurabilir.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın kesinleştiği 04/05/2016 tarihinden sonra, 07/12/2016 tarihinde işlemiş olduğu nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine dair Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/08/2017 tarihli ve 2017/525 esas, 2017/461 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, söz konusu hükmün açıklanması talebiyle yapılan ihbar üzerine, sanığın deneme süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediği gerekçesiyle anılan fıkra uyarınca hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca Gaziantep 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/11/2017 tarihli ve 2017/407 esas, 2017/398 sayılı kararının bozulması istenilmiştir.
C- Konunun Değerlendirilmesi:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/8. maddesinde yer alan;
“bu Kanun’un 188. maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma suçundan dolayı yapılan kovuşturma evresinde, suçun münhasıran bu madde kapsamına girdiğinin anlaşılması halinde, sanık hakkında bu madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir” düzenlemesine göre;
“Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191/1. maddesi gereğince sanık hakkında verilen mahkûmiyet hükmünün, TCK’nın 191/8 maddesi ve 5271 sayılı Kanun’un 231/5. maddesi gereğince açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinden sonra deneme süresinde işlenen suçun ancak yine “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçu olması halinde hükmün açıklanabileceği, 5237 sayılı Kanun"un 191. maddesinde yer alan düzenlemeye göre;
a) Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme, bulundurma veya,
b) Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanma suçundan mahkum olması halinde sanık hakkında hükmün açıklanmasına karar verilebileceği, sanığın 07/12/2016 tarihinde işlediği “nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme” suçları nedeniyle Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/08/2017 tarihli ve 2017/525 esas, 2017/461 sayılı mahkumiyet kararı nedeniyle yapılan ihbar üzerine hükmün açıklanmasına karar verilemeyeceği, kanun yararına bozma istemi yerinde görülmemiştir.
D- Karar: Açıklanan nedenlere göre;
Gaziantep 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/11/2017 tarihli ve 2017/407 esas, 2017/398 sayılı kararına yönelik, yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin CMK"nın 309. maddesi gereğince REDDİNE,
13/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.