MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada...4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 19/02/2014 tarih ve 2013/462-2014/157 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler elektronik ortamda okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, ...... köyünde bulunan taşınmazlarıı üzerindeki kayısı ağaçlarının davalı tarafça sigortalandığını, 09,10,17 ve 18 Nisan 2009 tarihlerinde meydana gelen don olayı sebebiyle ürünlerin bir kısmının zarar gördüğünü ileri sürerek, 23.800 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, meydana gelen don olayı tarihi itibariyle ağaçların çiçeklenme döneminde olduğundan müvekkilinin sorumluluğunun başlamadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava açılmadan önce mahallinde yapılan delil tespiti sonucu aldırılan bilirkişi raporuna göre; keşif tarihi itibariyle davaya konu ağaçların çiçeklenme dönemini tamamladığı ve meyve dönemine geçtiğinin anlaşıldığı, mahallinde 10/04/2009 ve 17/04/2009 tarihlerinde iki defa don olayı meydana geldiği, ilk don olayı tarihinde, ağaçların çiçeklenme dönemini tamamlayıp meyveye dönüp dönmediği hususunun kesin ve net olarak belirlenemediği, 17/04/2009 tarihinde meydana gelen don olayı yönünden ise bilirkişi raporunda don olayının meydana geldiği bu tarihte ağaçların çiçeklenme dönemini tamamlayıp meyve aşamasına geçtiği ve davacı zararının poliçe teminatı kapsamında kaldığının ancak zarar miktarının tespit edilemeyeceğinin bildirildiği, mahkemece de ilk don olayı tarihinde sigortaya konu ağaçların çiçeklenme döneminde olduğu, ikinci don olayı tarihinde ise ağaçların çiçeklenme dönemini tamamlayıp meyveye döndüğü kanaatine varıldığı ancak dosyaya sunulan somut veriler ışığında istenebilecek tazminat miktarı tam olarak hesaplanamadığından olaya emsal olabilecek Yargıtay 11. Hukuk Dairesi"nin 2012/3307 esas 2013/2881 karar sayılı ilamı dosya kapsamıyla birlikte değerlendirildiğinde, davanın ispatlanamadığından bahisle reddine karar verilmesinin hakkaniyet hükümleri açısından adaletsiz bir sonuç doğuracağı, bu nedenle hesap bilirkişisinin raporunda belirttiği tazminat miktarının % 50"si oranında
tazminatın davacı lehine hüküm altına alınmasının hakkaniyet hükümleri dikkate alındığında, her iki taraf açısından da telafi edici nitelikte olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 13.074,75 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 670,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 22/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.