MAHKEMESİ : Adana 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 13/06/2012
NUMARASI : 2009/1323-2012/734

Ş.. E.. ile M.. Y.. aralarındaki katılma ve eşya alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair Adana 2. Aile Mahkemesi"nden verilen 13.06.2012 gün ve 1323/734 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, evlilik birliği içinde edinilerek davalı eş adına tescil edilen araç ile dava dilekçesinde belirtilen ev eşyalarının tasfiyesi ile edinilmiş mallara katılma rejimine göre paylaştırılmasına karar verilmesini istemiş; talep 1.000,00 TL üzerinden harçlandırılmış; 04.06.2012 tarihinde harçlandırılan dilekçe ile isteğin 12.632,58 TL"nin faiziyle tahsili şeklinde ıslah edildiği bildirilmiştir.
Davalı vekili, niza konusu eşyaların vekil edenine ait olduğunu, davacının kendi eşyalarını alarak evden ayrıldığını, aracın davalının annesinin desteğiyle alındığını bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, araç bakımından katılma alacağı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 1.000,00 TL"nin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, ıslah edilen kısmın zamanaşımına uğramış olması nedeniyle reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 26.12.2001 tarihinde evlenmiş, 25.11.2008 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 31.12.2009 tarihinde kesinleşmesiyle evlilik birliği son bulmuştur.
Dava konusu 01 ZJ 190 plakalı araç 17.06.2008 tarihinde trafik siciline davalı adına tescil edilmiştir. Niza konusu eşyaların cinsi ve nitelikleri dava dilekçesinde açıklanmıştır.
TMK"nun 179. maddesine göre mal rejiminin tasfiyesinde eşlerin bağlı olduğu rejime ilişkin hükümler uygulanır. Taraflar aralarında başka bir mal rejimi seçildiğini ileri sürmediklerine göre, evlenme tarihinden 4721 sayılı TMK"nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı, bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar TMK"nun 202. maddesine göre yasal edinilmiş mallara katılma rejimine tabidirler. Eşler arasındaki mal rejimi TMK"nun 225/2. maddesine göre boşanma davasının açıldığı tarih itibariyle sona ermiştir.
Davacı taraf, dava dilekçesinde nizalı araç ve eşyaların evlilik birliği içinde alındığı iddiasıyla paylaştırılmasını istemiştir. Dava, katılma ve eşya alacağına ilişkindir. TMK"nun 5. maddesine göre, Borçlar Kanunu"nun genel nitelikli hükümleri uygun düştüğü ölçüde tüm özel hukuk ilişkilerine uygulanır. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 646. maddesi (818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 544. maddesi) de Borçlar Kanununu MK"nun mütemmimi kabul etmiştir. Edinilmiş mallara katılma rejimine tabi davalar bakımından zamanaşımı süresinin Hukuk Genel Kurulu"nun 17.04.2013 tarih ve 2013/8-375 Esas, 2013/520 Karar sayılı kararıyla da belirtildiği gibi TMK"nun 5. maddesi yollamasıyla Türk Borçlar Kanunu"nun 146. (Borçlar Kanunu 125) maddesine tabi olduğu belirlendiğine göre, somut olay da uygulanması gereken zamanaşımı süresi 10 yıldır. Eşya alacağına ilişkin dava bakımından da; kural olarak eşyaların mevcut olması halinde uyuşmazlık mülkiyet hakkına dayandığından zamanaşımı süresi sözkonusu değildir. Eşyaların varlığının tespit edilememesi halinde, istem tazminata ilişkin olduğundan burada da uygulanması gereken zamanaşımı süresi Türk Borçlar Kanununun 146 (Borçlar Kanunu 125). maddesine göre 10 yıldır. Mahkemece, taraf delillerinin eksiksiz şekilde toplanarak değerlendirilmesi ve sonucuna göre bir hüküm kurulması gerekirken, dava konusu eşyalar bakımından da hüküm fıkrasında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş olması ve yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle usul ve yasa hükümlerine uygun bulunmayan hükmün redde ilişkin bölümünün 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, yine 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla HUMK"nun 388/4 (HMK.m 297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, bozma nedenine göre sair hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve 21,15 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 22.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.