Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1-Mağdur ..."nun 23.06.2010 havale tarihli dilekçesi ile sanık ... hakkındaki şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle, sanık ... hakkında kurulan hükümleri temyiz etmeye hakkı bulunmadığı, Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, mağdur ... vekilinin tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 2-Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyize gelince; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede: Sanığın atılı suçları işlediğine dair delil elde edilemediğinden bahisle beraat kararı verilmesine karşın, uygulama maddesinin CMK"nın 223.maddesinin 2.fıkrasının ( e ) bendi yerine 223/8. maddesi olarak gösterilmesi, Kanuna aykırı, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, “CMK"nın 223/8. maddesi” ibaresinin karardan çıkarılarak “CMK"nın 223/2-e” ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 25/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.