Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/17325 Esas 2017/9451 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili; davacı şirkete kasko ... poliçesi ile sigortalı aracın seyir halinde iken davalı idarenin yolda üçten fazla viraj olmasına rağmen gerekli işaretlemeleri yapmamasından dolayı hasarlandığını, hasar bedeli olarak ödenen ve davalının kusuruna isabet eden 2.931,96 TL.nin ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, kaza yerinin belediyenin sorumluluk alanı içerisinde bulunmadığını, kusur oranını kabul etmediklerini, zamanaşımı, husumet ve görev itirazlarının bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dosya kapsamı ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile, 1.563,71 TL tazminatın 16.05.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kasko ... sözleşmesinden kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir.
6100 sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır. Davalı vekilinin temyize konu tazminata
yönelik temyiz istemine ilişkin olarak hükmedilen tazminat miktarı 1.563,71 TL. anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca ...’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin tazminata yönelik temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, mahkeme hükmünün miktar itibariyle kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 23.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.