MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tescil davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı ... vekili, 11.07.2007 tarihli dava dilekçesinde sınırlarını bildirdiği; ... Köyü, ... Dağı Mevkiinde bulunan taşınmazın tapuda kayıtlı olmadığını, kazandırıcı zaman aşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının davacı yararına oluştuğunu iddia ederek Medenî Kanunun 713. maddesi hükmüne göre davacı adına tescilini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne; fen bilirkişi krokisinde (1) ile gösterilen 3435.08 m2 yüzölçümlü taşınmazın davacı adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalı ... tarafından temyiz edilmekle bozulmuştur.
Hükmüne uyulan Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 19/01/2012 gün ve 17028-376 sayılı bozma kararında özetle; [Mahkemece çekişmeli taşınmazın zilyetlikle kazanılabilecek yerlerden olduğu ve davacı yararına kazanma koşullarının oluştuğu kabul edilerek hüküm kurulmuşsa da yapılan inceleme ve araştırma hüküm kurmaya yeterli ve elverişli değildir. Şöyle ki; bir yerin zilyetlikle kazanılabilmesinin ön koşulu o yerin zilyetlik yoluyla kazanılabilecek yerlerden olması, dolayısıyla orman sayılan yerlerden olmamasıdır. Mahkemece orman araştırması yapılmamıştır. Dosya içeriğinden yörede 1965 yılında 24 numaralı Orman Kadastro Komisyonu tarafından orman kadastrosunun, daha sonra ise 1977 yılında aplikasyon ve 2. madde uygulamalarının yapıldığı ve kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Bu nedenle öncelikle, kesinleşen orman kadastro haritaları yöntemince yerine uygulanmalı, uygulama sonucunda taşınmazın kesinleşen orman kadastro sınırları dışında kaldığının anlaşılması durumunda ise öncesi orman olan bir yerde zilyetliğe konu olamayacağından bu kez eski ve yakın tarihli memleket haritaları, hava fotoğrafları ve varsa amenajman planı ilgili yerlerden getirtilip keşifte, çekişmeli taşınmaz ile birlikte çevre araziye de uygulanmak suretiyle taşınmazın öncesinin bu belgelerde ne şekilde nitelendirildiği belirlenmeli; bu belgelere göre de orman sayılmayan yerlerden ise, zilyedlikle kazanma koşulları araştırılmalı, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27/02/2008 gün ve 2008/20-157 - 2008/194 sayılı kararında da belirtildiği üzere delicelik ve yabani zeytinlerin aslı orman ağacı olup, ancak 3573 sayılı “Zeytinciliğin Islahı ve Yabanilerinin Aşılattırılması Hakkında Yasa” hükümlerine göre yetkili makamlarca karar verilmesi ya da verilen bu karar uyarınca tapu kaydı oluşturulması durumunda o yerin orman olmayacağı kabul edilmeli, bu şekilde toplanacak tüm delillerin sonucuna göre bir karar verilmelidir.] denilmiştir.
Mahkemece bozma kararına uyulduktan sonra, davanın reddine, davacı Hazinenin karşı tescil talebi bulunduğu dikkate alınarak taşınmazın orman niteliği ile ... adına tesciline karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, Medenî Kanunun 713. maddesi hükmü uyarınca tapusuz olan taşınmazın tescili istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede genel arazi kadastrosu 1968 yılında yapılmış ve kesinleşmiş, taşınmaz bu çalışmada çalılık olarak tespit harici bırakılmış, kesinleşme tarihi ile davanın açıldığı tarih arasında 20 yıllık süre geçmiştir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 1965 yılında 24 numaralı Orman Kadastro Komisyonu tarafından yapılarak kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır. Daha sonra 1977 yılında 1744 sayılı Kanun ile değişik 2. madde uygulaması ve aplikasyon çalışmaları yapılmış ve 21/09/1977 tarihinde ilân edilerek kesinleşmiştir.
Hükmüne uyulan bozma kararına, kararın dayandığı gerekçeye göre, çekişmeli taşınmazın 1972, 1996, 1964 ve 1978 tarihli resmi belge niteliğindeki memleket haritaları ve hava fotoğraflarının tümünde çalılık niteliğinde göründüğü, eğiminin % 25-30 olduğu, üzerinde çok sayıda 70-80 aşı yaşında zeytin ağacı var ise de, 3573 sayılı Zeytincilik Kanununa göre oluşmuş bir tapu kaydı bulunmadığı, zeytin ağacının aşısız hali olan deliceler orman ağacı olduğu gibi, 6831 sayılı Kanun 1/J maddesi uyarınca yüksek eğimli çalılık, fundalık yerlerin orman sayılacağı belirlenerek davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığına göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 27/01/2015 günü oy birliğiyle karar verildi.