Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, Tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespiti ile yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği üzere, davacının 01.01.1996-31.12.1996 tarihleri arasında ve 08.03.2011 tarihinden itibaren Tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespitine, yaşlılık aylığına hak kazanamadığının tespitine karar verilmiştir.
Hükmün taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Davalı Kurum vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Hukuk Genel Kurulu"nun 14.11.2007 tarih ve 2007/13-848 E. 2007/840 K. sayılı ilâmında belirtildiği üzere, açılmış bir davanın esasının incelenebilmesi (davanın mesmu, yani dinlenebilir olabilmesi ) bazı şartların tahakkukuna bağlı olup, bunlara dava şartları denir. Dava şartlarından bir kısmı olumlu ( varlığı mutlaka gerekli ); diğer bir kısmı da, olumsuz ( yokluğu mutlaka gerekli ) niteliktedir. Hâkim, önüne gelen bir davada, dava şartlarının mevcut olup olmadığını re"sen gözetmelidir.
Olumlu dava şartlarından biri de, davacının o davayı açmakta hukuki yararının bulunmasıdır. Açılmasında davacısı yönünden hukukî yarar bulunmayan bir dava, dava şartının yokluğundan dolayı reddedilmelidir.
Mahkemece dava konusu somut olayda, dava tarihi itibariyle davacı adına düzenlenen 29.12.1995 tarihli müstahsil makbuzundaki prim kesintisi dikkate alınarak 01.01.1996-31.12.1996 dönemi hakkında ve ilgili ziraat odası kaydına dayalı olarak 08.03.2011 tarihinden devam eder şekilde, 2916 sayılı Kanun ile 5510 sayılı Kanunun 4/1-b maddesi kapsamında Kurum tarafından Tarım Bağ-Kur sigortalılık tescil işlemlerinin gerçekleştirildiği gözetildiğinde, hakkında tespit hükmü kurulan bu dönemler yönünden hukuki yarar bulunmadığı, yaşlılık ayları şartlarının da
oluşmadığı dikkate alınarak, aslında reddedildiği anlaşılan dava hakkında, Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 326. maddesinde yer alan, yargılama giderlerinden davada haksız çıkan tarafın sorumlu olduğuna dair kural da uygulanmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6217 sayılı Kanunun 30"uncu maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa eklenen geçici 3"üncü madde atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 438"inci maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının tümüyle silinerek yerine;
“1- Davanın reddine,
2-Peşin 21,15 TL harcın mahsubu ile bakiye 4,05 TL harcın davacıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına;
3-Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen 1.500,00 TL. vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile kendini vekille temsil ettiren davalı Kuruma verilmesine;
4-Yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına;
5- Bakiye 4 TL gider avansının talep halinde davacıya iadesine” bentlerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına, 08.03.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.