Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2577 Esas 2022/7800 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık ...’in 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyetine ilişkin Bursa 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.11.2015 tarihli, 2013/631 Esas ve 2015/762 Karar sayılı ilamının sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesi tarafından verilen 28.12.2021 tarihli, 2020/4112 Esas ve 2021/13704 Karar sayılı 'onama' kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.04.2022 tarihli 2022/37116 sayılı itiraz yazısı ile sanık lehine itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemize gönderilen dava dosyası ve ekleri yeniden incelenerek gereği görüşüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanun'un 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK'nin 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizin, sanık ... hakkında Bursa 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.11.2015 tarihli, 2013/631 Esas ve 2015/762 Karar ilamı ile '2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme' suçundan verilmiş olan mahkumiyet hükmüne ilişkin 28.12.2021 tarihli, 2020/4112 Esas ve 2021/13704 Karar sayılı 'onama' kararının KALDIRILMASINA,
1)Sanık ... hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan açılan davada hüküm kurulurken 213 Sayılı VUK’nun 359/b maddesi uyarınca belirlenen 4 yıl hapis cezası üzerinden TCK’nın 43. maddesi gereğince ¼ arttırım yapılarak 5 yıl hapis cezası yerine 5 yıl 4 ay hapis cezası verildiği, bu hesap üzerineden TCK’nin 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken “4 yıl 2 ay ” hapis cezası yerine, hesap hatası sonucu “4 yıl 5 ay 10 gün” hapis cezasına hükmolunması suretiyle fazla ceza tayini yasaya aykırı,

2)Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 10.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.