Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01.12.1989-15.11.1991 tarihleri arasında geçen ve SSK."ya kayıt ve tescil edilmeyen part-tima çalışmalarının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava 1.12.1989-15.11.1991 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde hizmet akdine dayalı olarak geçen ve Kuruma kayıt ve tescil edilmeyen part-time çalışmaların tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, istek tanık sözlerine ve 15.5.1991 bildirge ve sözleşmelere dayanılarak davacının davalıya ait işyerinde 20.12.1989-31.12.1990 tarihleri arasında part-time, 1.1.1991-23.10.1991 tarihleri arasında tam gün hizmet aktiyle çalıştığının kabulü ile davalı Kuruma bildirilmeyen 272 gün çalışmanın tesbitine karar verilmiştir.
Oysa, ifadeleri hükme dayanak alınan tanıklar davacıyla birlikte çalışan ve kayıtlara geçmiş kişiler olmadığı gibi, bordrolara geçmiş kimselerde değildir. Bu bakımdan tanık sözleri çalışma olgusu yönünden somut olgulara dayanmamakta soyut düzeyde kalmaktadır. Giderek, tanık sözlerinin inandırıcı güç ve nitelikte olduğu söylenemez. Öte yandan tesbiti istenilen süreler çok öncelere ilişkin bulunduğundan tanıkların bu sürelerle ilgili bilgileri bu güne değin eksiksiz olarak hafızalarında korumaları da hayatın olağan akışına ve yaşam deneyimlerine uygun düşmez.
Yapılacak iş, davanın nitelikçe kamu düzenine ilişkin olduğu gözönünde tutularak SSK. prim bordrolarını içeren dosyasının getirtilerek ve işverenin resmi yer olduğuna göre resmi belgeler istenerek davacı ile birlikte çalışan ve varsa SSK prim  bordrolarında kayıtlı kişiler veya benzer işi yapan işverenlerin kayıtlarına geçmiş kimselerin tesbit edilerek anılan kişilerin bilgilerine başvurulmak şayet 1991 tarihinden sonra bildirim ve çalışmaları yoksa hakdüşürücü sürenin geçip geçmediği değerlendirilerek ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir. Hukuk Genel Kurulu’nun 16.6.1999 gün  1999/21-510-527, 30.6.1999 gün ve 1999/21-549-555, 5.2.2003 gün  2004/21-35-64 E.ve K. 15.10.2003 gün ve 2003/21-634-572  E. K. sayılı kararları da aynı yöndedir.
Kabule göre de talep ve sonraki bildirimler Part-time olduğu halde 1.1.1991-23.10.1991 tarihleri arasında tam gün çalıştığının tesbitine karar verilmesi de isabetsiz olmuştur.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının temyiz eden davalılardan Orman Gen.Müd."ne iadesine, 10.07.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.