Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/27292
Karar No: 2013/11727
Karar Tarihi: 07.05.2013

Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/27292 Esas 2013/11727 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Bakırköy 21. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 27/11/2008 tarihli 2008/751 (E) ve 2008/488 (K) sayılı kararına göre, sanık kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçu işlemiş ve hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak, kararda bazı eksiklikler ve yanlış uygulamalar tespit edilmiştir. İlgili kanun maddeleri arasında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 125/1, 125/4, 43, 49/2, 53/4 ve 63 sayılı maddeleri yer almaktadır.
Kararda eksiklikler şöyle sıralanmaktadır:
- Hapis cezası ile adli para cezasının seçenekli yaptırım olarak öngörüldüğü durumlarda mahkemece, öncelikle hapis ya da adli para cezasının neden seçildiğine ilişkin yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeli, daha sonra ise alt ve üst sınırları arasında yasal ve yeterli gerekçe gösterilerek temel ceza belirlenmelidir.
- Sanığın adliye koridorunda mağdurlara hakaret ettiği durumda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 125/4. maddesinin uygulanması gerekmektedir.
- İddianamede, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesinin uygulanması istenilmediği halde, sanığa TCK'nun 43. maddesi uyarınca cezalandırılmıştır ve savunma hakkı k
2. Ceza Dairesi         2011/27292 E.  ,  2013/11727 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 4 - 2009/83895
    MAHKEMESİ : Bakırköy 21. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 27/11/2008
    NUMARASI : 2008/751 (E) ve 2008/488 (K)
    SUÇ : Hakaret

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Hükmün verildiği 27.11.2008 tarihli tutanağın ikinci sayfası, zabıt katibi tarafından imzalanmamışsa da mahallinde düzeltilebilir eksiklik olarak görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
    1-Ceza yasasında, hapis cezası ile adli para cezasının seçenekli yaptırım olarak öngörüldüğü durumlarda mahkemece, öncelikle hapis ya da adli para cezasının neden seçildiğine ilişkin yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeli, daha sonra ise alt ve üst sınırları arasında yasal ve yeterli gerekçe gösterilerek temel ceza belirlenmelidir.
    Somut olayda sanığa yüklenen suç kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçu olup, hakaret suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCK.nun 125/1 maddesinde hapis ve adli para cezası olarak öngörülen seçenekli yaptırım, aynı maddenin 3-a fıkrasında yer alan görevliye hakaret suçunu da kapsadığından, kamu görevlisine karşı hakaret suçundan, seçenekli yaptırımlardan neden hapis ya da adli para cezasına hükmedildiğinin yasal ve yeterli gerekçesi gösterilip, daha sonra hükmedilen hapis ya da adli para cezasının alt ve üst sınırı arasında temel cezanın belirlenmesinde yasal ve yeterli gerekçe gösterilmesi gerekirken, yalnızca hapis cezasının alt ve üst sınırları arasında temel cezanın belirlenmesine ilişkin gerekçe gösterilmesi,
    2-Sanığın adliye koridorunda mağdurlara alenen hakaret ettiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
    3-İddianamede, 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinin uygulanması istenilmediği halde, sanığa 5271 sayılı CMK"nın 226/2. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden ve hangi fıkrasının uygulandığı da açıklanmadan TCK"nın 43. maddesi uyarınca cezalandırılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
    4-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250 2009/13 sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde nazara alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı, olayda mağdurların tazminat istemleri bulunmadığı gibi dosyaya
    yansıyan maddi bir zararlarının da belirlenemediği, sanığın kasıtlı bir suçtan mahkumiyetinin bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekirken “CMK.nun 231/1 madesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının şartları oluşmadığından yer olmadığına” biçimindeki, yasal ve dosya içeriğine de uygun olmayan gerekçeyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
    5-5237 Sayılı TCK’nın 53/4. maddesine göre kısa süreli hapis cezaları ertelenen kişiler hakkında aynı maddenin 1. fıkrasının uygulanamayacağı düzenlenmiş ise de sanığa hükmedilen 1 yıl 3 ay hapis cezasının TCK’nın 49/2. maddesi gereğince kısa süreli olmadığı, bu nedenle 53. maddesinin 3. fıkrasına göre, mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı kanun maddesinin 1. fıkrası (c) bendinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin uygulanamayacağı ve (e) bendinde söz konusu edilen hak yoksunluğun uygulanmamasına karar verilebileceği; bu kanun maddesinin 1. fıkrasında gösterilen (a), (b), (d) bentlerindeki diğer hak yoksunluklarının ise hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olması karşısında; uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
    6-Emanetin 2008/9717 sırasında kayıtlı eşyalar hakkında herhangi bir karar verilmemesi,
    7-Sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin 5237 sayılı TCK"nın 63. maddesi uyarınca hükmedilen cezadan mahsubuna karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca yeni hüküm kurulurken bozma öncesi hükmolunan yaptırımın (cezanın) ve sonuçlarının ağırlaştırılamayacağı kuralının gözetilmesine, 07/05/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi