Taraflar arasında görülen davada; 
Davacı, miras bırakanı H. K.adına tapuda kayıtlı olan 2051 parsel sayılı taşınmazını davalının yol olarak kullanmak suretiyle müdahale ettiğini ileri sürerek, elatmanın önlenmesine karar verilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece,  görevsizlik  kararı verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi   raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; çekişme konusu 2051 parsel sayılı taşınmazın davacının miras bırakanı H. K.adına kayıtlı olduğu anlaşılmaktadır.
Davacı, anılan taşınmazın davalı tarafından yol olarak kullanılmak suretiyle müdahale edildiğini ileri sürerek eldeki davayı açmış, Mahkemece, İskenderun Sulh Hukuk Mahkemesinin 2009/1466 esas sayılı dosyasına sunulan bilirkişi raporuna göre davanın Asliye Hukuk Mahkemesinin görev sınırının altında kaldığı belirtilerek görevsizlik kararı verilmiştir. 
04.03.1953 tarih ve 10/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince bu tür davalarda tecavüz edilen taşınmazın değerinin toplamı dava değerini belirtir. Keza  492 sayılı Harçlar Yasasının 16. maddesi hükmü gereğince de, taşınmazın aynına ilişkin davalarda taşınmazın değeri üzerinden harç alınacağı düzenlenmiştir.
Oysa mahkemece keşif yapılarak tecavüz edilen taşınmazın değeri saptanmamıştır. 
Hal böyle olunca, mahallinde keşif yapılarak tecavüz edilen yerin değeri bilirkişi aracılığıyla tespit edilerek ondan sonra bir karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile yetinilerek yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacının, temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 04.10.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.