Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 1-Özel hayatın gizliliğini ihlal, 2-Hakaret
Hüküm : 1-Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan: TCK"nın 134/2, 43/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet,
2-Hakaret suçundan: TCK’nın 125/2, 43/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.


Özel hayatın gizliliğini ihlal ve hakaret suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50. ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2.000 TL"ye kadar (2000 TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 13/01/2015 tarihinde verilen 2.240 TL."den ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından, sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince:
TCK"nın 134. maddesinde düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun, aynı Kanunun 139/1. maddesi uyarınca soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olup, şikayetçinin, hükümden sonra, temyiz aşamasında, verdiği 19.01.2015 havale tarihli dilekçe ile sanığa yönelik şikayetinden vazgeçtiği, sanığın da 26/01/2015 tarihli dilekçeyle müştekinin şikayetten vazgeçmesi nedeniyle hakkında düşme kararı verilmesini talep ettiği, derhal beraat kararı verilmesi gereken şartların bulunmadığı anlaşıldığından, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki davanın feragat nedeniyle TCK"nın 73, 139 ve CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 01/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.