Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2152 Esas 2020/6867 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2152
Karar No: 2020/6867
Karar Tarihi: 25.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2152 Esas 2020/6867 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2020/2152 E. ve 2020/6867 K. sayılı kararda hırsızlık suçundan sanıklara teşebbüs hükümleri uygulanarak 1 yıl 14 ay 7 gün hapis cezası verildiği belirtilmektedir. Kararın gerekçesinde, sanıkların polis ekiplerini görünce kaçmaya başladığı, araçlarının terk edilmiş olarak bulunduğu ve daha sonra yakalandığı ifade edilmektedir. Hukuki açıdan, TCK'nın 35. maddesi uyarınca teşebbüs hükümlerinin uygulanması sonucu karar verildiği ve cezada TCK'nın 62. maddesi uyarınca indirim yapıldığı belirtilmektedir. Ayrıca, kararda 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının da nazara alındığı ve hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanabileceği ifade edilmektedir. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK 35, TCK 142/1-e, TCK 62, ve 5237 sayılı TCK 53.

2. Ceza Dairesi 2020/2152 E. , 2020/6867 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
01/09/2014 tarihli olay tutanağına göre, ihbar üzerine olay yerine gelen polis ekiplerini gören sanıkların araçlarıyla kaçmaya başladıkları, polislerin de arkalarından takip ettikleri, köy mevkiine geldiklerinde sanıkların aracının kısa bir süre gözden kaybolduğu, yapılan araştırma sonucunda aracın çalınan malzemelerle birlikte terk edilmiş olarak bulunduğu, yaklaşık bir saat kadar sonra da sanıkların saklandıkları yerde yakalandıklarının ve kesintisiz bir takibin olmadığının anlaşılması karşısında; hırsızlık eyleminin tamamlandığı gözetilmeden sanıklar hakkında TCK"nın 35. maddesi uyarınca teşebbüs hükümlerinin uygulanması ile sanıklar hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken TCK"nın 142/1-e, 35. maddeleri uyarınca hükmolunan 2 yıl 7 ay 15 gün hapis cezasından aynı Kanun’un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın 2 yıl 2 ay 7 gün yerine 1 yıl 14 ay 7gün hapis cezası olarak eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 25/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.