MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 44. maddesi delaletiyle 1581-f-son, 43/1, 52, 53 ve 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Sanığın, olay tarihinde katılan ..."nin facebook hesabının şifresini kırdığı, dayısı olan katılan ... ile sanki yeğeniymiş gibi görüşme yaparak, alışveriş yapabilmek için katılandan kredi kartı bilgisini istediği, yeğeni tarafından istenildiğine inanan katılan ..."in kredi kartı bilgilerini sanığa verdiği, sanığın da farklı yerlerde kredi kartı bilgilerini kullanarak toplam 7.100 TL alışveriş yaparak haksız menfaat elde ettiği, bu surette sanığın nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediği, sanık ikrarı, katılan beyanları ve tüm dosya kapsamına göre, bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın katılan ..."e ait facebook hesabının şifresini kırıp sisteme girip katılanın girmesini engellemek için şifreyi değiştirmesi ve diğer katılan ..."den kredi kartı bilgisi talep etmesi eylemlerinin iki ayrı katılana karşı işlenmiş iki ayrı suçu oluşturması karşısında; TCK"nın 44. maddesinin uygulanma imkanının bulunmadığı, sanığın katılan ..."e yönelik nitelikli dolandırıcılık suçunun yanında katılan ..."nin facebook hesabının şifresini kırması, ardından da şifreyi değiştirmesi şeklindeki eyleminden dolayı TCK"nın 244/2. maddesinde düzenlenen bilişim sistemindeki verileri bozma yok etme, erişilmez kılma, sisteme veri yerleştirme suçunu da oluşturacağı gözardı edilip bu konuda TCK 44. maddesinin uygulanması sureti ile sadece nitelikli dolandırıcılık suçundan hüküm kurulması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık hakkında yüklenen suçtan elde edildiği ileri sürülen haksız menfaat miktarı 7.100 TL olmakla, adli para cezasının belirlenmesine esas alınacak temel tam gün birim sayısının haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde takdir olunup, gün sayısı üzerinden artırma ve eksiltme yapılarak TCK"nın 52. maddesi uyarınca adli para cezasının belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde uygulama yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "750 gün", ”937 gün” ve "18.740 TL" adli para cezası terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "710 gün", “887 gün” ve " 17.740 TL" adli para cezası ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.