Görevi yaptırmamak için direnme - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/17058 Esas 2017/12942 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, ceza verilmesine yer olmadığı

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve müşteki sanık ...’in şikayetçi olduğunu belirtmiş olmasına karşın, mahkemece katılma isteği sorulup bu konuda bir karar verilmemiş ise de, temyiz dilekçesinin kapsamı dikkate alınıp CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca müşteki sanığın davaya katılan sanık olarak kabulüne karar verilmekle birlikte, katılan sanığın temyizinin hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet, kasten yaralama suçundan hükmolunan ceza verilmesine yer olmadığı ve sanık ... hakkında verilen beraat kararına yönelik olduğu belirlenerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A- Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyizde;
Sanığın yaralama eyleminin görevi yaptırmamak için direnme suçunun unsuru olduğunun kabul edilmesi karşısında, sanık hakkında karar verilmesine yer olmadığı yerine atılı suçtan ceza verilmesine yer olmadığına şeklinde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık ...’in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca hüküm fıkrasından “ ceza verilmesine yer olamadığı” ibaresinin çıkarılıp yerine “karar verilmesine yer olmadığı” ibaresinin eklenmesi biçiminde hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B- Sanık ...’in görevi yaptırmamak için direnme eylemine ilişkin hükmolunan mahkumiyet ve sanık ... hakkında verilen beraat kararlarına yönelik temyize gelince;
1- Özel güvenlik görevlisi olarak çalışabilmek için 5188 sayılı Kanun"un 10. maddesi uyarınca özel güvenlik eğitimini başarıyla tamamlamış olmak ve 11. maddesi uyarınca da Valilikten çalışma izni almak zorunlu olup, anılan Kanunun 23. maddesine göre özel güvenlik görevlisi mağdurların kendilerine karşı işlenen suç nedeniyle kamu görevlisi sayılabilmeleri için yukarıda açıklanan koşulları taşımaları gerektiği anlaşıldığından, görevi yaptırmamak için direnme suçundan hüküm kurarken katılanın bu koşulları taşıyıp taşımadığının araştırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Katılan ...’in aşamalardaki beyanlarında sanık ...’in kendisine vurduğunu ifade etmesi, sanığın da savunmasında, kendisine yumrukla vurduğu için katılana vurduğunu belirtmesi karşısında, bu anlatımlara hangi gerekçeyle itibar edilmediği açıklanıp tartışılmaksızın kanuna uygun olmayan gerekçeyle beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki düşünceye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/11/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.