Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1783 Esas 2020/2750 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirket arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalılar tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin müvekkili aleyhine açtığı ilave tediye ücreti ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takipleri sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemelerden sözleşme hükümlerine göre davalıların sorumlu olduğunu, müvekkili tarafından ödenen bedellerin davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ..., Ltd.Şti. vekili açılan davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar cevap dilekçesi vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacının ek tediye ücreti talebi ile ilgili kanunda düzenleme olduğu, davalı şirketlerin 6772 sayılı ‘Devlet ve ona bağlı müesseselerde çalışan işçilere ilave tediye yapılması hakkında kanun’ kapsamında sayılan kamu tüzel kişilerinden sayılamayacakalrı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 2547 Sayılı Kanun"nun 56. maddesi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 14.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.