Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/3656 Esas 2016/8152 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3656
Karar No: 2016/8152
Karar Tarihi: 31.05.2016

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/3656 Esas 2016/8152 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, bir işyerinde hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından dolayı sanığın mahkumiyetine hükmetmektedir. İlk olarak, dokunulmazlık ihlali suçu için kurulan hükmün infaz aşamasında Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının dikkate alınacağı belirtilmiştir. Hırsızlık suçu için ise, suçun sanık tarafından işlendiği ve nitelendirmede herhangi bir usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı ifade edilmiştir. Ancak, 45 TL çaldığı belirtilen sanığın TCK'ın 145. maddesi uyarınca cezalandırılıp cezalandırılmayacağına karar verilmediği, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'ın 53. maddesine ilişkin iptal kararının değerlendirilmesi gerektiği ve sanık için zorunlu müdafinin görevlendirilmesi nedeniyle ödenen avukatlık ücretinin yargılama gideri olarak yükletilmesi gerektiği ifade edilmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak hak yoksunluğunu düzenlemektedir. TCK'nın 145. maddesi ise, hırsızlık suçunu tanımlamaktadır.

17. Ceza Dairesi 2016/3656 E. , 2016/8152 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanığın işyeri dokunulmazlığının ihlali suçu için kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan Kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... ve müdafinin temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
2-Sanığın hırsızlık suçu için kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin işyerinden 45,00 TL para alan sanık hakkında, suç tarihindeki paranın satın alım gücü dikkate alındığında, TCK"nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenleme gözetilerek, mahkemece 5271 sayılı Yasası’nın 150/2. maddesi uyarınca, sanığın savunmasını yapmak üzere zorunlu müdafii görevlendirilmesi nedeniyle, müdafiye ödenen avukatlık ücretinin, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 31.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.